"ඔයාට මේක අස්සට යන්නේ ඕන කියලා සුවර් ද ලල්ලෝ? අපිට වෙන විදියටමකට ට්‍රයි කරලා බලන්න බැරිද?" තායොන්ග් ලෙයාගෙන් එහෙම ඇහුවේ අඩුම ගානේ පොඩිම එලියක්වත් නොපෙනුන ඝන අන්ධකාරයෙන් වැහිලා තිබුණ අදුරු කැලෑව දිහා බලන ගමන් ඉක්මනට කැලෑව ඇතුලට යමු කියලා උඩ පනින මිනුවත් එයාගේ පිටිපස්සට කර ගන්න ගමන්මයි. කවුද දන්නේ අදුරු කැලෑව ඇතුලේ මොන වගේ බයානක සත්තු ඉන්නවද කියලා. එයින් එකෙක් පොඩි යකාව වැරදිලා ආහාරයට ගත්තොතින් පපල් හාට්ස්ලට කොහෙන්ද නසරානි පොඩි එකෙක්. අනික කඩෙන් ගන්නයැ. මේ වගේ කුප්පාඩි නසරානි යස්ස මිනුවෝ ඉන්නේ ලෝකෙටම එකයි නේ. මෙහෙමයි ඉතින් කාපු සතාට බඩේ අමාරුව හැදෙන එක වෙනම දෙයක්. සමහර විට මිනුවව කන සිතාගෙන තායොන්ග්ට අනුකම්පා හිතුනා කියලත් කියන්න බෑ ඉතිම්.
"අපිට ඉතුරු වෙලා තියෙන වෙලාවේ හැටියට නම් මේක තමයි කරන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ හල්" දේවොන් කිව්වා .
"ඒත් යන්නේ කොහොමද? හරිම කලුවරයි නේ. අනික කිසිම දෙයක් පේන්නේ නැතුව අපි කොහොමද මේකේ ඇතුලේ වටින දෙයක් හොයා ගන්නේ" ගයුවත් හල්මොනි ගාවටම යන ගමන් ඇහුවා. "අනික මෙහේ සත්තු කොච්චර දරුණුද කියලා අපි දන්නේ නෑනේ?"
"බය වෙන්න එපා අපි එයාලට කරදරයක් නොකරන තාක් එයාලගෙනුත් අපිට කරදරයක් නෑ." ලෙයා කිව්වේ අදුරු කැලෑවට ඇතුල්වන තැන තිබුණ ඝන වැල් වගේම ගස්වල අතුත් ටිකක් එහාට මෙහාට කරලා ඇතුල් වීම පාද ගන්න ගමන්. "මින්සු... ලෙඩ්.. ආ මේ දෙක ලග තියා ගන්න" එක පාරටම ලෙයා එයාගේ ගවුමේ සාක්කුවේ තිබුණ ටිකක් විතර පරණ පාට කලු මිටක් තිබුණ කිණිසි දෙකක් විසික් කරා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"මේ F අකුරක්? මේවා ෆ්‍රෑම්ලින්ග්ලට අයිති දෙයක්. ඔයාට කොහෙන්ද මේවා?" තායොන්ග් ගයූට හම්බ වුන කිණිස්ස දිහාවට එබිලා බලන ගමන් ඇහුවා.
YOU ARE READING
Game on (OT7) - On Hold
Fanfictionපවුලකට හිමි වූ එක් උරුම කරුවෙක් පමණක් හා සදහටම එම උරුමකරුට තම ආදරය අහිමිව දිවි ගෙවීමට සිදුවන දරුණු ශාපයක්......😶 එකිනෙකා පරයමින් පරම්පරා ගණනාවක් සටන් වදින Vampireවරු සහ මයාකරුවන්........ සියල්ලකටම මැදිව අදුරෙන් පාසලක් ආරක්ෂා කරන එහි ආරක්ෂකයන් දාහත...
