Daughter of Mercenaries

Chapter 5

Van's Pov

"Do you know what time it is?!". mr. Deimon asked. Nandito kami ngayon sa office niya sa loob ng bahay namin katabi ng library room. Kakauwi ko lang ng bahay pero ipinatawag niya ko sa butler namin kaya sumunod naman ako.

And he's just asking me for a fvcking time?!

"I'm not wearing a watch".

"It's two o'clock in the morning, Van!!! How many days and nights will you do it?! You are a very rebellious child! Hang out at clubs at night and come home drunk!!". nakapahawak pa siya sa sintido niya na animoy nahihilo.

"You? Do you know what day it is?"

"Don't argue anymore Van, Stop it!"

"It's May 22, My mom's death anniversary! The day you killed my mom!!!".

He suddenly stood up from his seat and angrily walked towards me then he slapped me hard. Napabagsak ako sa sahig dahil sa pinaghalong hilo mula sa alak at sa lakas ng sampal niya.

"I don't want to hear that disgusting woman in this house!! Butler, Get this thing out of this room!". I roughly bit my lower lip as I tasted my blood.

That woman is your wife?... Why did you kill her? Of the two of you, you are the most disgusting!!!

"Sir Van,..Pagpasensyahan mo na po iyong ama, Nag-aalala lamang siya sayo". Bulong sakin ni Sebastian habang inaalalayan niya kong patayuin at paalisin sa loob ng opisina.

"Kung ganon, hindi ko kailangan ng pag-aalala niya". I hissed. Nag-aalala? Isa yata yun sa pinakamagandang biro na narinig ko ngayong araw.

Lalo kumikirot ang ulo ko sa hilo sa bawat lakad ko dahil sa rami ng nainom ko kanina. Nalaman ko nalang na nasa loob na pala ako ng madilim kong kwarto, nakatulala sa isang picture frame na hawak ko habang nakahiga sa kama. I really am drunk.

This photo was
taken from my graduation day on my elementary. It's just me, mom, and my siblings here. Mr. Deimon never attends on any occasion. Never in our lives.

~*~

"Sir. Van Nakahanda na po ang breakfast". The maid said while knocking on the door. Pagkabangon ko, nag-ayos muna ako ng sarili ko bago bumaba sa kusina. Nakahain na ang nagi-isang plato sa lamesa at isang tasang kape.

"Nasaan si kuya?". I didn't bother to find out where mr.Deimon was. He was in the company this early every day.

"Nauna na pong umalis papunta sa Traiden". Sebastian answered. Ano nanaman kaya ang inaasikaso nun?

Matapos kamain, Pumasok na agad ako ng school total wala rin namang magagawa dito sa bahay.

"Hindi yata maganda ang aura natin boss? Natatae ka ba?". Pangungulit nitong si Zen. Kasalukuyan kaming nasa loob ng canteen para mag-lunch break ng matapos ang tatlong klase.

Nasa harapan kami ng pagkain!

"Kumain ka nalang". Sabat ni Rio kasabay ng pagtapal ng tinapay sa bibig ni Zen.

"Nag-away nanaman kayo ng tatay mo?". si Lev. Parang siya walang problema kung makasalita sakin.

"Hindi ko siya tatay, Lev"

"He's your father biologically, Xei"

"He's not my father!!".

"Okay". Nagsign pa siya ng hinto sakin senyales na sumusuko na siya.