"The only thing running through my mind is to hug her."
"Hindi ko sila kamukha oh." Pagturo niya sa picture na, na sa pader. Silang tatlo ng mommy at kapatid niyang panganay.
"Malamang. Hindi mo naman sila kambal eh."
"Hindi! I mean, siguro kamukha ko si Daddy." May naramdaman akong lungkot sa boses niya, hindi niya kasi nakilala ang Daddy niya. Iniwan daw kasi sila.
"Oo nga, kaya siguro mukha kang lalake."
"Ganda ko kaya! Sabi nila kamukha ko si Julia!"
"Oo, si Julia 'yung kapit bahay niyong may ganun." At pinaikot ang hintuturo ko sa tenga ko na parang nagmomotion ng roller coaster.
"Kanina ka pa ah!"
"Kanina pa nga ako nandito. Bulag ka ba? Edi sino kausap mo kanina?"
"Namumuro ka na! Bubugbugin na kita!"
"Ng halik? Oh sure why not?"
"Ew. Kung ikaw lang din naman ang hahalikan ko 'wag na lang."
"Once in a lifetime opportunity, pinalampas pa. Baka magsisi ka ah."
"Grabe. Buti hindi ako natatangay ng KAHANGINAN mo noh?"
"Ba't ka naman matatangay e nasa loob ka ng bahay?"
"Uso kasi ipo ipo eh."
"Kanina hangin, ngayon ipo ipo. Wow, ang bilis mag-evolve ah."
"Sasapakin na kita, kanina pa kating-kati 'tong-"
"Bata pa tayo. 'Wag muna sa ganyan. Tsaka, 'di ka pa nagpropropose sa'kin ah." Sinuntok niya ako sa braso, pero dahil pogi ako at masculado, 'di ako nasaktan. Oo sige, konti. Amazona kasi 'tong babae ito eh.
"Buti na lang 'di sa mukha. Maraming iiyak pag nagkataon."
"Ah gano'n, edi paiyakin natin! Baka sunugin ko sila!" Akmang sasapakin niya ako ng hinuli ko ang kamao niya. "No, no, sweetheart. Off limits na 'yan." Puppy eyes kong sabi. Grabe talaga cuteness ko.
"Kilabutan ka nga!"
"Kanina pa. Kakakilabot ka kayang katabi."
"So ano? Multo ako?"
"Yun oh! Nahulaan din!"
"Gusto mong isa pang sapak?!"
"Wrestling gusto ko."
"Sige! Masapak ko lang 'yang mukha mo."
"Wrestling sa kama? Game!"
"Aba, puch-a magisa ka."
"Ba't naman ako mag-gigisa? Na sa sala tayo wala sa kusina."
"Mag-isa! Alone! Or whatsoever!"
"Mali naman 'yung lyrics mo. Tsk."
"Gag-o 'di yun kanta!"
"Gag-o ka rin. Kanina mo pa ako minumura ah. Busog na 'ko"
"Minumura mo ba ako?!"
"Nabingi ka ba?"
"Aba't-"
"Ops! Pangit sa babae ang nagmumura. Ayokong matuto mga magiging anak natin ng ganyan."
"Anong anak ka diyan?! Mag-anak ka mag-isa mo!"
"Mahirap mag-anak mag-isa, kaya nga kailangan kita eh."
"Hanap ka ng iba, lul."
"Ayoko ng iba, gusto ko ikaw. Tsaka 'diba sabi ko bawal na magmura?"
"Oo na! Nagugutom na 'ko."
"Magluto ka. Bilis na. Gutom na rin ako."
"Aba, ginawa pa akong taga-luto."
"Hindi ba?"
"Tse."
"Eto na, magluluto na. Ano gusto mo?"
"Pancake na lang."
"Pancake pala eh. Edi lutuin mo."
"Ba't ako? 'Diba tinanong mo kung ano gusto ko?!"
"Tinanong lang naman kita ah? 'Di ko naman sinabing lulutuin ko."
"Dali na! Konting bilis aba!"
"Nakakuha ka ng taga-luto ah. Magluto ka magisa mo."
"Di kita bati. Hayop ka."
"Hayop sa kapogian. Salamat. Magluluto na nga." Wala naman akong magagawa eh. Dumiretso na ako sa kusina at nagluto. Naramdaman kong papunta rin siya dito.
"Grabe, 'wag ka naman makatitig sa'kin."
"Ang kapal mo. Tinitignan ko lang, baka 'di kasi masarap luto mo."
"Ang pagkain tinitikman hindi tinititigan."
"Feeling mo naman pagkain ka. 'Di ka kaya yummy." Napangisi ako sa sinabi niya.
"Pa'no mo naman nalaman?"
"N-nakita ko pa lang eh! Kitang-kita na kaya!"
"Ba't naman ang defensive mo?"
"Kasi kapag hindi ako sumagot sasabihin mo, yung ano."
"Ano ba 'yun?"
"Bilisan mo! Nagugutom na ako."
"Eto na oh!" Natapos ko ng lutuin at nilapag na ito sa table. Kumain kaming dalawa at 'di ko maiwasang hindi siya titigan.
"Kaya pala wagas makatitig." Napangisi naman siya.
"'Wag kang feeling diyan. Hinihintay kong marinig kung masarap ba luto ko."
"Asus palusot."
"Na sa harap tayo ng pagkain."
"Aba, ano naman nasabi kong mali?"
"Sabi mo kasi palusot. Ba't ka naman lulusot?"
"Mali ka naman eh!"
"Ako pa naging mali. Tsk tsk. Ano masarap?"
"Masarap naman."
"Ang alin?"
"Yung luto mo malamang! Ano pa ba!" I saw her cheeks flustered. She averted her eyes to her phone. I continued to look at her.
"Damn."
"Pardon?" Still her eyes are focused on her phone. And she's smiling.
"Ano ba 'yan?" Tinanong ko ng may inis sa boses
"Ba't ang seryoso mo?"
"Sino si Pardon?"
"Hindi ko kasi narinig yung sinabi mo kanina!"
"Are you shouting at me?"
"No!"
"Hell you are!"
"I'm not!"
We both silenced and continued to eat our pancakes. Still, none of us tried to talk. I saw her put her plate on the kitchen sink and quickly went to the living room. I knew she's trying to avoid me. I put all of the plates and kitchen utensils that we used on the kitchen sink and followed her.
I saw her watching--or rather looking at the tv with her hands on her feet and her knees on her chest.
"Zaf? Zafina?" Still no answer. I sat beside her and stroked her hair.
"Babe, c'mon. Talk to me please?" She looked at me, and the only thing running to my mind is to hug her. And I did. And she hugged me back.
"Sorry. I'm just jealous." I said and kissed her head.
"Hella babe, don't you have a trust on me?"
"I have! I was jealous on what you were looking on your phone."
"I was looking at our picture together." Humiwalay ako sa kanya and pinched her cheeks.
"Natulala ka na naman sa kapogian ko?"
"Hella no. Natulala ako sa kagandahan ko."
"Ako rin."
"Tse. Bolero."
"Nag lalaro ako ng basketball pero 'wag mo naman akong pagtindahin ng bola."
"Nakakainis ka na talaga."
"91225." Nakangiti kong sabi
"912252." Sambit naman niya.
"Ang sweet ko ba."
"Yuck."
Kahit naman nagaasaran kami, wala lang 'yun, parang laro lang. *manly laugh* May narinig akong sabi sabi na swerte daw sa'kin si Zaf, dahil nga sa ganito, sa ganyan, tsk. Ang masasabi ko lang, mas maswerte ako sa kanya, kasi out of all the boys na nanliligaw, at may crush sa kanya, ako ang pinili niya. :)
She gave me a chance. A chance to prove how much I love her, and I didn't let that chance to slip away. She's one of a kind. She's mine. My girl. I love her. That's all that matters.
I'm Jace, signing off :)
XxPuchelletheCatxX
© April 5, 2015
