Kolejny rok pochłania mnie pustka
Już nawet nie wiem, czy wszystkie emocje uleciały, czy jeszcze się gdzieś tlą.
Kolejny raz zastanawiam się, czy utraciłam człowieczeństwo
A może to tylko moja wyobraźnia?
Tkwię w epicentrum nicości przygniatana przez swoją toksyczność.
CZYTASZ
Wierszyki
PoetryJeśli to czytasz trafiłeś(aś) na moje ,,wierszyki''... Czy można nazwać je poezją? Musisz stwierdzić to samemu. Zobaczysz tu ból, cierpienie i miłość. Odnajdziesz niejedną śmierć...
25.
Kolejny rok pochłania mnie pustka
Już nawet nie wiem, czy wszystkie emocje uleciały, czy jeszcze się gdzieś tlą.
Kolejny raz zastanawiam się, czy utraciłam człowieczeństwo
A może to tylko moja wyobraźnia?
Tkwię w epicentrum nicości przygniatana przez swoją toksyczność.