ජිමින් හිටියේ සිතල කාමරේක ඇදක වකුටු වෙලා.සීතලට එයාගේ මාස්මෙලෝ වගේ රෝස පාටට තිබුණු යටි පතුල් නිල් වෙලා.ඇස් වල කදුළු කොට්ටයක් තෙමලා තිබුනේ හරියට වතුර කෝප්පයක් හැලිලා වගේ. පැය ගානක් ඇදක ගැටගහලා එයාට වද දුන්නු නිසා හොදටම හෙම්බත් වෙලා තිබුනත් ජිමින් එයාගේ අත තිබුණු රත්තරන් පාට නුලක් අල්ලාගෙන තනියම කියෝ කියෝ හිටියේ..
ඒ නුල ජන්කුක් ජිමින්ගෙ අතේ ගැට ගැහුවේ එයාලා ජපන් ගිය වෙලාවේ පන්සලකින් අරගෙන.
"ඔයා එනවද ජන්කුක්"
"මට එයා රිද්දනවා"
"එන්නකෝ මාව හොයාගෙන"
"අමාරුයි මට"
"මට ඔයාගේ කිරි එක මතක් වෙනවා"
ජිමින් එහෙම කියන ගමන් අඩුවේ. ජන්කුක් අතින් රිදුනු හැම දවසකම ජන්කුක් හදාදෙන චොක්ලට් දාපු කිරි එක වගේම ජිමින්ව පොඩි ළමයෙක් වගේ කරේ එල්ලගෙන ජන්කුක් මුළු ගෙදරම වැඩ කරන එක මතක් වෙලා..
ජිමින්ට කායි ගාවට යනවා ඇරෙන්න වෙනදෙයක් කරන්න හයියක් තිබුනේ නෑ.. මිනිස්සු ජිමින්ගෙ හස්බන්ට විහිළු කරනවා එයාට ඕනි උනේ නෑ..
සමහර විට ජිමින්ට නොතේරෙන්න ඇති ජිමින් වෙනුවෙන් ජන්කුක් ඕනිම දෙයක් කරයි කියලා.
________________________________________________________
ඉස්සරහට මොනවා වෙයිද🥲💔ජිමින් පවු කියලත් හිතෙ හැබැයි....කොරන්න දේයක් නෑ....චැප්ටරේ කොට වැඩි කියලා දැන්නම් මටත් හිතෙනවා😪🥲
💜💛
#jasmine🌸
YOU ARE READING
𝚂𝚖𝚒𝚕𝚎 𝚊𝚐𝚊𝚒𝚗 || Jikook || [Completed ✅]
Fiksi Penggemarඔව් මම එයා වෙනුවෙන් හිනාවෙනවා.....🥀 started :- 2021 Dec 24 finished :- 2021 Dec 27 _STORY BY_ Jeon_Jasmine_