ARKADA KALANLAR

1

"Neler oluyor"

"Bilmiyorum"

"Bunlar hiç normal şeyler değil"

"Burdan gitmemiz gerekiyor"

Arkadan ses gelir ve ses kaydı biter

"S*dir şimdi napıcaz" bunu diyen Berkti

"Bilmiyorum!"kendi etrafında dolaşıyordu

"Su. Bir şeyler yapmamız lazım diyorum"

"Bende sana sus diyorum! Korktuysan kapıyı gösteriyordu kapı orda. Defol git!"

"Korktuğumdan değil. Bu kacıncı?. Kaç kişi kayboldu? ve kaç kişi kayboluyor"

Bilgisayarda bir konum araştırıyordu "burda. Ses burdan geldi. Çantanı hazırla yarın buraya gideceğiz"

"Ne onların yanına mı? Kaç kişi olduklarını. Ne yaptıklarını bilmiyoruz?"

Yürümeyi bırakır. Arkasını döner ve Berk'e yaklaşır "eğer bir daha soru sorarsan seni kovarım"

Yine söze başlar "dediğim gibi hazırlan. Akşam 1'de çıkıyoruz"

"Ne! Akşam 1 mi. İstersen 3-4'te çıkalım. He olur mu?"

"BERRK. İNSANI DELİ ETME. YETER ARTIK. SEN VE SENİN KORKMANDAN BIKTIM!"

"Bana bak Su. Ben buraya ölmek için gelmedim"

"Ha ben sanki ölmek için geldim"

"Valla orasını bilmem. Pek'te istemiyormuş gibi durmuyorsun"

Çantasını alır "ben odama geçiyorum. Dediğim gibi saat 1 de çıkıyoruz"

"Gelmiyorum. Sende gitmiyorsun!"

"Eee yetti be. Bana bak olm. Ya gelirsin ya da ben giderim"

"Aynen aynen. Akşam görüşürüz"

                                              Su

Akşam 12 gibi kalkmıştım. Çantamı hazırlayıp Berk'e mesaj attım

"Sanırım geleceği yok"

2-3 defa seslenmeme rağmen kalmamıştı. En son pes edip arabaya yöneldim

"Hadi... Hadi... Evett çalıştı. Yaşasınn"

Arabayı çalıştırıp 10 saatlik yola başlamıştım bile. 2-3 saat sonra mola verip etrafı incelemeye başladım. Bir kaç fotoğraf çekip arabaya binmiştim

"Offf gözlerimm. Çok acıyor. Ama şuan uyuyamam"

Biraz dinlenip yola devam ettim. İşte varmıştım oraya. Yani arkada kalanlar'ın evine. Arabayı gizli bir yere koyup yürümeye başladım. Ayaklarımın ağrısını dizlerimden hissediyordum. İstediğim yere gelince oradaki biri ile konuşmaya başladım

"Merhaba"

"Merhaba. Sizi buralarda yeni görüyorum. Yeni mi geldiniz?"

"Evet. Yeni geldim. Ben Su"

"Memnun oldum. Bende Zeynep"

"Bende memnun oldum. Zeynep. Ee şey ben buraya Gizem hanım için gelmiştim. Kendisi beni çağırmıştı da"

"Ha tamam. Hatırladım sizi. Telefonda konuşmuştuk"

"Evet"

Hepsini süzdüğümde normal insan gibi davranıyorlardı. Onları gerçekten ayırt etmek çok zor...