Secret Love | Soukoku

5

Birkaç Gün Sonra Chuuya'dan

Dazai gittiğinden beri onu görmemiştim. Sanki yer yarıldıda içine girmişti piç herif.

Nedenini bilmediğim bir huzursuzluk ile bana yapılan suikast olaylarını patrona anlatmamıştım.

Her gün günlük rutinimi yapıyor; bir ihtimal Dazai'yi görme umudu ile etrafta dolaşıyor, yürüyordum. Gerçi onu hiç göremememiştim. Bu normaldi. Dazai sizin kendisini görmesine izin vermediğiniz sürece onu göremezdiniz ve bu beni ayrı sinir ediyordu.

O gece onun bana karşı, benim ona beslediğim türden duydular besleyip beslemediğini öğrenememiştim ve bu benim içimi acı ve kararsızlık ile dolduruyordu.

Birkaç gün sonra Yokohama'da bize düşman olan bir kurum açıldığını öğrendim. Adı "Silahlı Dedektif Ajansı"ymış.

Mori-san tarafından bugün için onlara bir açılış için tebrikler ziyaretinde bulunacaktım. Bunun için Akutagawa daha iyi olsa da o gücünü çok iyi kullanamadığı için ben gönderiliyordum.

Öğlen saat iki gibi evden çıkmış ve elimde bir çiçek ve Mori-san'dan bir not ile bu ajansın yolunu tutmuştum.

Ajansa geldiğimde normal bir bina olduğunu gördüm. Biraz sırıttıktan sonra ajansın bulunduğu kata doğru ilerlemeye başladım.

Geldiğimde kapıyı çalmadan içeri girdim ve bana bakan dört çift göz ile karşılaştım.

Biri gözü biraz kapalı ama yeşil olduğu çok dikkatlice fark edilen bir gözdü. Diğeri mor saçlı ve pembe gözlüydü. Bir diğeri sarı saçlı ve altın rengi gözleri olan bir çiftlik çocuğu gibiydi. Sonuncusu ise sarı saçlı lakin göz rengi sarı ile yeşil arasında yeşile daha yakın bir renkteydi.

Sarı saçlı ve yeşil gözlü olan sonunda konuştu.

- Adım Kunikida Doppo. Bunlar iş arkadaşlarım Rampo Edogawa, Yasano Akiko ve Kenji Miyazawa. Ne için gelmiştiniz?

- Ben Nakahara Chuuya. Buraya Liman Mafya'sı Patronu Mori Ougai'nin halefi olarak başkanınızı görmeye geldim.

- Ne?! Neden başkanımızı görmek istiyorsun?

- Sadece bir tebrik, ayrıca bir mektup vermek için.

- Üzgünüm seni öylece başkan ile tanıştıra-

- Heyyy, Kunikida-kun! Onu içeri alabilirsin. Sana sıkıntı çıkarmayacaktır. Değil mi Chuuya?

Arkamdan gelen tanıdık ve hasret kaldığım ses ile hızlıca arkamı döndüm. Onu gördüğümde yüzümde bir tebessüm belirmişti. Dazai bana gülümseme ile bakıyordu. Kafamı sallayarak onayladığımda başını kulağıma doğru eğmiş ve fısıldamıştı.

- Bu gece evine geleceğim tamam mı?*

Ben hayır desem bile geleceğini bildiğimden çıt çıkarmadım.

Yanımdan geçip gittiğinde ben de onu izliyordum. Bu aptala nasıl böyle bağlanmıştım aklım almıyor.

Ajansta tüm işlerimi bitirdikten sonra mafyaya gitmiştim. Mori-san'a herşeyi bitirdiğimi söyleyip eve erken gitmek için izin almıştım.

Eve giderken yolda iki tane de yengeç almıştım çünkü Dazai yengeci severdi.

Yengeci nasıl yapacağımı bilmediğim için internetten tarifin yapılışına bakmıştım.

Dazai bana sadece bu gece geleceğini söylemişti. Saat kaçta geleceğini söylememişti. Sofrayı hazırlamayı ve yengeci pişirmeyi bitirince hazırdım. Ayrıca kararımı da vermiştim. Bugün ne olursa olsun Dazai'ye ona karşı beslediğim hislerimi söyleyecektim!

Biliyorum oy sınırı dolmadı ama ben bir yb atayım dedim sizler için. Umarım güzel bir bölüm olmuştur. Sıradaki oy sınırı dolana kadar yb gelmeyecek. Eheheheh...

Oy Sınırı: 8