Secret Love | Soukoku

17

Yazar-sama'dan
Dazai evden çıkıp Mafya'ya gitmiş, Chuuya ise evde sıkıntı ile oturuyordu. Dazai'nin başına bir şey gelmemesi için sabırla bekleyip dua etmekten başka çaresi yoktu.

O sırada Dazai Mafya'ya ulaşmış ve dışarıdaki güvenliklerle karşılaşmıştı. Tabii hemen üzerine silah doğrultulması da bir olmuştu.

- Sen de kimsin ve ne istiyorsun?!

Güvenliklerden birinin sorduğu soru üzerine önce sırıtmış, sonra ise ağzını aralamıştı.

- Adım Dazai. Dazai Osamu... Dedektif Ajansı'nda çalışıyorum. Ayrıca eski bir mafya üyesiyim. Buraya ise Mori-san ile konuşmaya geldim.

- Sana neden inanalım peki?!

- Hmmm... Güzel soru, değil mi? Tamam o zaman, bana Akutagawa'yı çağırın veya başka bir üst rütbeliyi. O vakit anlarsınız sanırım?

Adam ağzını tam açacakken Dazai'nin beklediği o ses duyuldu.

- Dazai-san'ı içeri alın. Ondan ben sorumlu olacağım. Şimdi lafımı ikiletmeyin!

Adam başını salladığında Dazai arkasını dönmüş ve Akutagawa ile göz göze gelmişti.

- Merhaba, Akutagawa. Napıyorsun?

- Gördüğünüz gibi isteğinizi yerine getiriyorum. Bu arada Dazai-san, bugün Chuuya-san'ın gelmemesi ve sizin Patron'u görmek isteminiz arasında bir bağlantı var mı?

- Hmm, olabilir de olmayabilir de~ Sence hangisi Akutagawa?~

- ...

Akutagawa sessiz kalmıştı çünkü olduğunu düşünmesine rağmen yanlış çıkma olasılığından korkuyordu. Yanlış çıkarsa Dazai'nin gözünde biraz daha değer kaybedeceğini sanıyordu fakat Dazai neden sessiz kaldığını keskin zekâsıyla anlamış ve gülümsemişti. Akutagawa'nın olgunlaştığını görmek onun hoşuna gitmişti.

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

- Evet Dazai-kun, söyleyeceğin şey nedir?

- Özel konuşma isteğim vardı ama...

- Oh, tabii.

Dazai, Akutagawa ile Mori'nin odasına gelmişti. Mori, Dazai'yi görünce ilk tekrar Mafya'ya katılmak istediğini zannetmiş sonra ise vazgeçmişti. Dazai öyle birisi değildi sonuçta. Eğer buraya gelme sebebi bu olsaydı teke tek konuşmak istemezdi.

Mori düşüncelerle boğuşurken Dazai hiç gülümsemesini bozmamıştı. Birazdan bozacaktı gerçi. Doktor eli ile işrate etmişti odadan çıkmalarını. Dazai hariç herkes başını eğmiş ve sonra çıkmıştı.

Bir doktor -aynı zamanda patron ve katil- ile bir eski hastası aynı odada kalmışlardı.

- Şimdi söyleyebileceğini umuyorum Dazai-kun?

- Ah, tabiki...

Dazai bir süre daha sessiz kalmış ve sonunda derin bir nefes alarak dudaklarını aralamıştı.

- Mori-san... Ben ve Chuuya... Haah, çıkıyoruz...

- Ne?! Gerçekten mi?! Şu an aşırı mutluyum! Kouyou-san'ı çağırın hemen!

- Aslında bu beklediğim bir tepki değildi.

- O kadar keskin ve akıl almaz bir zekâya sahip olmana rağmen bunu farketmemene şaşırdım doğrusu.

- Ne? Neyi farketmemişim?

Dazai bir şeyi atlamış ve bilememiş olmasının verdiği hisle yüzünü buruşturmuştu. Mori gülümsemiş ve Kouyou gelene kadar verdiği tepkinin sebebini açıklamaya başlamıştı.