KÜÇÜK KIZ +21

16. Bölüm: Hisler

***

BETTY.

"Biliyorum Lina abla. Biliyorum. Tamam, bir şey olursa cidden haberdar ederim seni. Seni seviyorum. Christian abiye de çok selamlar." Lina ablam beni öptüğünü söyleyince telefonumu kapattım. Marinette kaybolduğundan beri her gün beni defalarca kez arıyordu. Sadece onu da sormuyordu. Benim de nasıl olduğumu çok merak ediyor hatta onlarda kalmam için ısrar ediyordu.

Canım benim.

Onu çok seviyordum, o benim annem gibiydi. Marinette kaybolduğundan beri ne halde olduğunu çok iyi biliyordum. Buna rağmen ayakta durabiliyor ve bana da destek oluyordu.

Carl o günden beri ortalarda görünmüyordu ve Marinette'i hala aradığını biliyordum. Asla pes edecek gibi durmuyordu çünkü. O günden sonra ona karşı içimde tek bir duygu kalmıştı oda nefret. Gerçekten iğrenç bir insandı. Tamam onu ilk öpen bendim ama onunda karşılık verip daha sonrasında beni suçlaması üstelik Marinette'in yokluğundan mı faydalandın demesi kalbimi çok kırmıştı. Dışarıdan öyle görünüyor olabilirdi ama ben asla böyle bir şey yapmazdım ve yapmadım.

Evet bir zamanlar arkadaşımın sevgilisine aşık olduğum doğruydu ama kalbime söz geçiremiyordum işte. Ne yapsam onu unutamıyordum. Onunla birlikte olduğum gece ona bağlanmıştım zaten. Ama bu Marinete'den önceydi. Onlar sevgili değilken biz onunla beraber olmuştuk ve ben ona ilk o zaman aşık olmuştum. İlk o zaman bir erkeğe karşı bir şeyler hissettiğimi farketmiştim.

Ama yanılmışım.

Çünkü o günden sonra ondan kolayca soğumuştum. Ben ona aşık değildim. Belki de takıntıydı. Sevgiydi. Ama asla aşk değildi.

İçimdeki bu kötü his hiçbir zaman dinmiyordu. Ondan hoşlandığım zamanlar bunu Marinette'e söyleyememek beni mahvediyordu. Oda anlamıyordu çünkü duygularımı gizlemekte baya iyiydim. Ayrıca o zamanlar işine çok düşkündü ve beni farkedememesi normaldi. Ama işinden de olmuştu. Haksızlığa uğramıştı. Yani öyle söylüyordu ve doğru söylediğine emindim. Marinette yalan söylemezdi. Duygularını saklamazdı. O çok dobra bir kızdı. Ve ben arkadaşımı çok özlemiştim.

Keşke diyordum her gün. Keşke burada yanımda olsa ben ona yapmamam gereken bütün yanlışları ona söyleyip ondan af dilesem.

Evde çok bunalmıştım. Rahat bir pantolon ve üzerine beyaz crop giyip makyaj yapmadan anahtarımı ve telefonumu alıp evden çıktım. Sahile gidecektim. Temiz havaya ihtiyacım vardı ve hava kararmak üzereydi.

Sahile doğru yaklaştığım sırada siyah bir araba ve onun hemen ilerisinde duran beden bana çok tanıdık gelirken duraksadım. Kaşlarımı çattım.

Bu.

Bu Kara Kediydi.

Burada ne işi vardı? Oha!

Adımlarımı hızlandırıp ona doğru yaklaştığım sırada ilerisinde duran tanıdık simayı gördüğümde neye uğradığımı şaşırdım.

Marinette.

Kapanan gözlerimi araladığım sırada üzerime çullanan bedeninin üzerime doğru düşmesiyle hızla ona döndüm, dizlerim kırıldı. Yere düştüm.