(zawgyi)
ေဆာင္း ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ sevit အထက္တန္း ေက်ာင္းသားတိုင္း ေမၽွာ္လင့္ေနတာ တစ္ခုသာရွိ၏။
'winter ရန္ပံုေငြပြဲေတာ္'
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္း ေက်ာ္ၾကားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုေပါ့။
winter ပြဲေတာ္ဆိုတာက ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္လိုမ်ိဳး၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြက အတန္းလိုက္ မတူညီတဲ့ တစ္ေန႔တာ ေစ်းဆိုင္ေလးေတြ ဖြင့္ၿပီး ဘိုးဘြားရိပ္သာေတြနဲ႔ မိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္းေတြကို လွဴဖို႔ ရန္ပံုေငြရွာၾကျခင္းပင္။
ဒီပြဲမွာ sevit ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြသာမက အျခား အျပင္က မည္သူမဆို ပါဝင္လို႔လည္း ရသည္ေလ။
လူတိုင္း ေစာင့္ေမၽွာ္ေနၾကတဲ့ ပြဲေတာ္ေပါ့။
"အရင္ဦးဆံုး အားလံုးကို ႀကိဳမေျပာခဲ့တာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေက်ာင္းက winter ပြဲေတာ္ကို မနက္ျဖန္ က်င္းပဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာမို႔လို႔ ဆိုင္ခန္းေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ အတန္းေတြ ဖ်က္လိုက္ၿပီ"
အတန္းပိုင္ ဆရာဆီက ေၾကျငာခ်က္ကိုလည္း ၾကားေရာ အကုန္လံုးက ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အာေမဍိတ္သံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဩဘာေပးၾကသည္။
"ဒါေပမယ့္ . . သတင္းဆိုးရွိတယ္။ ဆရာတို႔ class B11 က ဝန္ေဆာင္မႈေပးရမယ္၊ ဆိုလိုခ်င္တာက သန္႔ရွင္းေရး တာဝန္တို႔၊ sevit ေက်ာင္းက မဟုတ္ဘဲ အျခားအျပင္က လာမယ့္ လူေတြကို လက္မွတ္ ေရာင္းေပးတာတို႔၊ အတန္းလိုက္ ရရွိတဲ့ ေငြပဏေတြကို လိုက္မွတ္ရတာတို႔၊ အျခား လိုအပ္တဲ့ ေတာက္တိုမယ္ရေတြ လုပ္ဖို႔ တာဝန္ေပးလိုက္တယ္။ မင္းတို႔ ဒီႏွစ္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခန္း မလုပ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး"
ေနာက္ဆက္တြဲ ေၾကျငာခ်က္ေၾကာင့္ ခုနတုန္းကလို ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္လႈပ္ရွားတဲ့ အသံေတြအစား ၿငီးျငဴသံတို႔သာ ပ်ံ႕လႊင့္လာ၏။
"ကဲ ကဲ! ဒီေန႔ေတာ့ မင္းတို႔ တစ္ေနကုန္ အားေနမွာမို႔လို႔ စီနီယာေတြ၊ ဂ်ဴနီယာေတြရဲ႕ ဆိုင္ခန္းျပင္ဆင္တာကို ကူညီေပးလိုက္ၾကေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ . ."
YOU ARE READING
something like love - light ver {markhyuck}
Fanfiction[completed] (zawgyi) ဒီခံစားခ်က္ေတြက ဘယ္ကို ဦးတည္ေနလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္။ 'အခ်စ္' လူတိုင္းကို တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဒုကၡေပးတဲ့ အရာေပါ့။ အဲ့တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ခ်င္ဘူး။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ပထမဆံုး...
