7. Hesap

3.1K 174 25
                                    

🩹 01.01.2022 🔥

Herkese iyi yıllar diliyorum, umarım yeni yıl herkes için tertemiz bir sayfa olur.

      ⭐️⭐️⭐️OY VERMEYİ UNUTMAYIN. ⭐️⭐️⭐️
                             Keyifli Okumalar!
                                    - yektane

MEDYA: Sufjan Stevens - Mystery of Love

Sonra bir mavilik aldı her yerimizi
Nasıl hatırlıyorsan dünyayı
Öyle
- Cemal Süreya.

🩹🔥

🩹🔥

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

7. HESAP

Tüm bahaneler yalandır.
En güzel bahanem, sana olan yalanımdır.

"Kurtar beni!" diye bağırdı içimdeki 18 yaşında olan kız çocuğu. Dudaklarımı açamadan, gözlerimi bir kabus gibi yumdum. Kanatlarım kırıldı bir daha açılmaması için. Renklerim çalındı bir daha boyanmaması için. Kız çocuğu "Acıyor!" dediğinde kimse cevap vermemişti, sessiz bir kuyuda terk edildiğini anlayamamıştı.

"Kurtar beni!" dedi bir kez daha. Bu sefer sesi ölen biri kadar sessizdi. Biri duydu 18 yaşındaki kız çocuğunu, bir el uzandı titreyen ellerine.

"Buradayım, yalnız değilsin. Bir daha yalnız kalmayacaksın. Seni hep kurtaracağım." dedi uzanan el.

Sanırım geç kalmıştı... geriye ölü, renksiz ve kanatları çalınmış bir kız çocuğu kalmıştı.

Kanatlarını kestiklerinde uçmadan da ayakta kalmayı öğrendi, öğrendiğini sandı. Kendisine yeni kanatlar armağan edilene kadar.

🩹

Asansöre izin almadan binen Kıvanç'tan sonra bizimkiler iyice sinirlenmeye başlamıştı.

Dağhan Abi ve Emir arkamızda kalırken, asansörün kapısındaki gördüğüm yansımaları yeterince öfkeliydi. Kıvanç ile ben onların önündeydik, Kıvanç'ın üstündeki ceket az önceki boğuşmadan sonra hafif buruşmuştu.

Kıvanç kimseyle göz teması kurmadan asansörün kapısına bakıyordu, ellerini önünde bağlayarak sabırsız bir şekilde bir bacağını sallıyordu. Yaklaşık bir saat önce dört koruma ve Koray ile bindiğim asansör gayet genişken şimdi dar gelmeye başlamıştı. Yanımda duran bedenin vücudundan gelen alkolle karışık karamel kokusu ise sanki burnumun ucundaydı. Bir adım sağa kayarak ondan uzaklaştım, alkol kokusu sanırım içimi yakmıştı.

75 kat iniyormuşçasına yavaş hareket eden asansördeki sessizliği arkamda varlığını unuttuğum sinirli adamlardan biri böldü.

"Feris, bu adam kim bilmiyorum ama sabrımı zorlama başladı. Kimsin lan sen?" dedi Dağhan Abi, ben cevap veremeden Emir cevap verdi.

YARALI KÜLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin