කලබලකාරී සෝල් නගරය හැමදාමත් වගේ අදත් වාහන වලි පිරිලා තිබුනා.... හැමදාමත් වගේ ඒ සෝල් නගරයේ තවත් පැත්තක් චෙරි මල් වලින් හැඩ වෙලා තිබුනා.... මේ නිස්කලංක චෙරි මල් මාවතේ අයිනටම වෙන්න තිබුනු සොහොන් පිටියේ හැමදාමත් වගේ ඔහු හිටියා... තුරුලු කරගත්ත රතු රෝසමල් පොකුරත් එක්ක වේදනාබර මතක එක්ක පොරබදිමින් ඔහු හිටියා.......
ඒත් ඔහු පියවි සිහියට ආවේ මහ හඩින් නාද උනු ඔහුගේ දුරකතනය නිසා..
හලෝ මිස්ටර් මින්... ඔයා කොහෙද ඉන්නෙ...
හෙලෝ මිස්ටර් ලී... මම cemetery එකේ. ඇය් හදිස්සියෙම.
Emergency case එකක්. මිස්ටර් මින්ට පුලුවන්ද ඉක්මනට හොස්පිට්ල් එකට එන්න.
විනාඩි 10ක් දෙන්න මම එනවා.
තැන්කිව් මිස්ටර් මින්...
"අනේ මාව බේරගන්න...... මම මේවට බයය්..... අනේ එපා.... "
මම හොස්පිට්ල් එකට ඇතුල් වෙද්දිම නර්ස් කෙනෙක් මාවත් එකගෙන හරිම හුරුපුරුදු කාමරයකට දුවන්න ගත්තා.... ඔව් ඒ කාමර අංක 153....මම දැක්කේ අවුරුදු 18ක විතර පොඩි කොල්ලෙක් මුලු හොස්පිට්ල් එකම දෙවනත් වෙන්න කෑගහනව.... ඉන්ජෙක්ෂන් එකකට බයේ.....
ඔයාලා බලනව ඇති අවුරුදු 18ක කොල්ලෙක් ඉන්ජෙක්ෂන් එක්කට බය එක මහ විහිලුවක් නේද කියල.... නෑ මෙතන එන හැමෝම සතුටින් හිටපු ඒත් ටික කාලෙකින් ජීවිතේ හිතාගන්නවත් බැරි විදියට වෙනස් වෙච්ච අය....
ඒ දරුවා කෑගහන විදියෙන් මට තව කෙනෙක්ව මතක් උනා..... අවුරුදු ගානක අතීතය මගෙ ඉස්සරහා ආයෙත් මැවි මැවී පේන්න ගත්තා.....
කාමර අංක 153...... මගේ ජීවිතේ වෙනස් වෙච්ච තැන...... මගෙ සතුට මට හම්බුන තැන.... මගෙ ඒන්ජල්ව මට හම්බුන තැන....මගේ සැනසීම නැති උන තැන.... මගේ පලවෙනි ආදරේ වගේම ....මගේ අවසාන ආදරේ පටන් ගත්ත තැන..... වගේම ඉවරවෙච්ච් තැන
ඒ මීට හරියටම අවුරුදු දෙකකට කලින්........
මගෙ ඒන්ජල්...... එයත් මේ වගේම ඉන්ජෙක්ෂන්ස් වලට බයේ වෙවුල වෙවුල කෑගහපු අවස්තා ඕනෙ තරම්..... ඒ දේවල් මතක් වෙද්දි නිකම්ම මගෙ ඇස් දෙක බොද උනා.....
මිට අවුරුදු දෙක්කට කලින් සෝල් මානසික රෝහලේ 4 වෙනි තට්ටුවේ කාමර අංක 153 හිටියෙ මගෙ ඒන්ජල්....... එතකොට ඒන්ජල් අවුරුදු 20ක විතර පොඩි කොල්ලෙක්.....
නර්ස්ලා කොච්චර උත්සහ කලත් එයාලට බැරි උනා ඒ පොඩි ලමයව සන්සුන් කර ගන්න...මගේ ඒන්ජලුත් එහෙමයි..මම හිමින් එයා ලගට ගිහින් එයාහේ ඔලුව
අතගෑවා... ... එයා කලබල කරන එක නවත්තලා මන් දිහ බලාගෙන හිටියා......
" ඔයාගේ නම මොකක්ද "
" ප්...පාක්... ලීමින් "
එයාගේ නම ඇහුන ගමන් ආයෙමත් මගේ මතකය අවුරුදු දෙකක දුක්බර උනත් මොහොතක් හරි මගේ ජීවිතේ මම සතුටු උනු කාලයට ඇදිලා ගියා........
