Kara Olay(Gay)+18

0.7

İyi okumalar dilerim✨

Reha yine elimi elinin içine alarak benimle birlikte Sinan'ın masasının karşısına adımladı. İkimiz de oturduğumuzda Sinan'ın bakışları beni buldu. Maskesinden kaynaklı boğuk sesiyle konuşmaya başladı.

"Somay, herhangi bir rahatsızlığın olduğunu düşünmüyorum. En azından kalbinle ilgili bir rahatsızlığın yok. Yine de bir şeyi gözden kaçırmamamız için seni bir EKG çektirelim ve ondan sonra durumu tekrar değerlendirelim." Sinan'ın sözleriyle vücudum tüy gibi hafifledi. Ama çok geçmeden kalple ilgili olmasa da bir sıkıntım olabileceği gerçeğini fark ettim. Sinan da aslında bunu ima eden bir laf sarf etmişti, zaten.

Kafamı kaldırıp Sinan'a bunu soracakken Sinan'ın bakışlarının hedefinin ben olmadığımı gördüm. Sinan dosdoğru Reha'ya bakıyordu. "Reha, bizi bir süre eşleşmen ile yalnız bırakır mısın? Birtakım... kişisel mevzular konuşacağız."

Şaşkınlıkla bir Sinan'a bir de Reha'ya baktım. Kişiselden kasıtları neydi? Ben Reha'nın kabul edip etmeyeceğinden emin olamadığımdan tereddütle yüzüne baktım.

Reha ise kısa bir duraksama yaşasa da kafasını sallayıp ayaklandı. Kapıdan çıkmadan önce arkasını dönüp bana baktı. "Somay, ihtiyacın olursa hemen kapının dışında olacağım. Çağırmaktan çekinme, beni."

Onun benimle ilgilenmesi hoşuma gittiğinden gülümsedim. Reha da bana karşılık gülümseyerek kapıdan çıktı. Kapıyı örttüğünde odada yalnızca Sinan ile ikimiz kalmıştık. Sinan ellerini masanın üstünde birleştirirken ellerini izledi. Hafifçe öksürerek bana baktı.

"Somay,.. sana söyleyeceklerimi yanlış anlama olur mu?" Sinan'a kafamı sallamakla yetindim. Bir an önce ne olduğunu duymak ve buradan çıkmaya odaklanmıştım.

"Bana kalırsa durumun fiziksel bir şeyden kaynaklanmıyor. Benim alanım kalp, fakat bu dediğim genel olarak vücudunla ilgili. İstersen sırayla hastanedeki tüm branşlardaki doktorlara görünebilirsin. Benim sana tavsiyem ise gidip interlojistlere* görünmen. Biliyorum, siz doğurganlar için bu biraz hassas bir konu. Reha'nın yanında söylemek istemedim çünkü sanıyorum ki bu Reha ile ilgili bir durum. Belki doğurgan babanla iletişime geçmen de mantıklı olabilir. Ben sadece söylemek istedim, karar tabiki sana ait." Ellerimden birini saçlarımdan geçirirken derin bir nefes aldım. İnterlojiye gitmemi gerektirecek bir durum muydu bu gerçekten?

Tekrar kafamı kaldırıp baktığımda Sinan'ın anlayışlı bakışları ile karşılaştım. "Reha olmadan interlojiye nasıl giderim?"

Düşündüğüm kadar hızlı hastaneden çıkmam mümkün durmuyordu. Yine de Sinan bir doktordu. Sorunumun interlojistlik olduğunu düşünüyorsa bu ihtimali göz ardı etmemeliydim.

Sinan hafifçe gülümsedi. "Reha ile gitmek istemiyorsun?"

Sinan'ın imalı konuşmasına bozulmadım. Karşımda bir doktor olarak duruyor olsa da Reha'nın arkadaşıydı. "Evet, istemiyorum. Reha ile arkadaş olduğunuzdan haberin vardır muhtemelen ama biz eşleştirileli pek fazla zaman olmadı. Eğer benim... doğurganlığımla veya bilmiyorum bunun gibi bir şeyimle alakalı sıkıntı çıkarsa BEK otomatik olarak eşleşmemi geri çeker. Reha fazla vicdanlı ve ben onun beni teselli etmek zorunda kalmasını istemiyorum. Dediğim gibi olursa birkaç güne beni doğurganların kaldığı bölgeden çıkarırlar. Reha da sadece tanışmış olduğum bir doğurgan olmayan olarak kalır."

Sinan ciddiyetle yüzüme bakarken kafasını salladı. "Senin için Reha'yı burada tutarım. Ama Somay,.. dediğin gibi olursa Reha "sadece" tanışmış olduğun bir doğurgan olmayan olarak kalmaz. Artık onun çocuğunu taşıma ihtimalin kalmasa da sırtını dönüp gidecek biri değil o. Bu aklında olsun, tamam mı?"