Warning ; Includes gore and death scenes
သွေးထွက်သံယို ပါတဲ့အခန်းတွေကို ဖတ်ဖို့အဆင်မပြေရင် "***" ပါတဲ့ စာပိုဒ်ကြမှဆက်ဖတ်ကြပါ။ အဆင်ပြေရင်တော့ ကျော်စရာမလိုဘူးပေါ့။Unicode
မေလ ၊ ၁၉၄၁"အ! အ နာတယ်ဗျ"
"ပြီးပြီ ပြီးပြီ"
လက်မောင်းထဲဖောက်ဝင်သွားတဲ့ ကျည်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးနားကတစ်ရူးစပေါ်ကို တင်ထားလိုက်သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်က အရက်ပြန် ပုလင်းကို ဖွင့်ပြီး အနာပေါ်ဖွဖွသိပ်ပေးလိုက်သည်။
ပြီးနောက် ပတ်တီးကိုဖြည်ကာ ဒဏ်ရာပေါ်ကိုဖုံးလိုက်သည်။
"ရပြီ"
ပတ်တီးစည်းပေးထားတဲ့ လက်မောင်းကိုဖွဖွကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးက မသိမသာအရှေ့ကိုစူထွက်နေသည်။ တခါမှ သေနတ်မမှန်ဘူးပဲ ဒါမျိုးက ရုပ်ရှင်ရုံတွေထဲမှာပဲတွေ့ဖူးတာလေ။
နာမယ်ဆိုတာတော့သိပေမယ့် ဒီလောက်နာမယ်ဆိုတာဘယ်သိမလဲ။
ရုပ်ရှင်ဆိုလို့ ငါအခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ။
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်မိတော့ သူ့လိုပဲ ဒဏ်ရာရနေတဲ့ သူတွေကို တွေ့သည်။ တချို့က ဘာမှသိပ်မဖြစ်ပေမယ့် တချို့ကတော့ တော်တော်လေး ထိခိုက်ထားကြသည်။
TW; Gore and death
(အဆင်မပြေရင် ဒီနားက စ ကျော်သွားကြပါ)"လမ်းဖယ်ကြ! ဒီမှာ ခြေထောက်ထိထားတယ်!"
လူတွေရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ်နဲ့ အနားကဖြတ်သွားတဲ့ အချိန် သယ်လာတဲ့ လူနာကို ကြည့်လိုက်သည်။ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းမှာတော့ ဒဏ်ရာသေးသေးတွေပဲရှိပေမယ့် အောက်ပိုင်းကို ကြည့်မိတော့ ဂျောင်ကု နှာခေါင်းရှူံ့မိလိုက်သည်။
လူနာရဲ့ ဒူးခေါင်းအောက်ပိုင်းက စပြီး ဘာဆို ဘာမှမရှိလောက်တော့အောင်ပျက်စီးနေပြီး အသားတွေက တူနဲ့ထုခြေထားသလိုမျိုး ကျေမွနေသည်။ သေချာကြည့်ရင် ခြေထောက်တခုလုံးက ပေါက်ကွဲထွက်သွားသလိုမျိုး။