Encanto (BL Fantasy) (COMPLETED)

Encanto 7:

(Don't forget to vote weirdos)

(DISCLAIMER:
This is a story between two men, so kung 'di mo bet you're free to find another story.

CREDITS FOR THE PICTURE PINTEREST!

LAHAT NG KARAKTER, KAGANAPAN AT PANGALAN SA KUWENTONG IT AY GAWA GAWA LAMANG NG MALIKOT NAUTAK NG OTOR.)

(Knight)

Halos mag iisang linggo na rin ako dito encanto village. And after that talk woth Maximo hindi pa rin nito sinasagot ang tanong ko kung ano ang mahika niya. Sa 1 week na lumipas hindi na rin ako nagtanong tila kasi iniiwasan niya ito. Is it because he has a dangerous magic? Or anything? Wala akong alam at ewan ko ba kung bakit nais kong malaman.

Narito ako ngayon sa gitna ng bayan nag iikot mag isa. Matapos kasi ang isang linggo naging pamilyar na rin ako sa bayan na ito. And I won't and deny that this village is truly magical and beautiful. I mean where can you see a village that gas a fountain which has a glowing water?

Pamilyar na rin ako mostly sa mga tao rito but I don't know if they know me. Well they greet me and smiles at me at ganoon rin ako. Tama nga ang sabi ni Cutie Max na mababait sila. Right now mag isa lang ako dahil may iniutos sa kanya si Mama Gloria. I know it's kinda awkward but nakasanayan ko na rin na tawagin ang mga magulang ni Max na mama at papa.

Kinausap ko na rin naman sina Papa Wilfredo na ayos lang sa akin kung mag isa lang akong mag iikot sa bayan. Pumayag naman sila.

After roaming around I found myself in the center of the village kung saan may nakatayong tila fountain rin but it's a tree dahil may mga ugat ito it looks so magical and enchanted. Kulay aqua blue ang mga dahon nito at kumikinang ang ounong ito. May mga tubig rin na nakapalibot rito. Napakaganda at nakaka akit. Pagnakikita ko ito ay naaalala ko si Max. Ano na kaya ang ginagawa nito. I was about to touch the tree when someone tapped my shoulder.

"Fuck!", Mahina kong mura at hinarapa ang humawak sa balikat ko. It was a woman on her 40s. Nakatingin lang ito sa akin.

"Ikaw pala ang bisita ng Pamilya Hernandez Na mupa sa mundong labas at ang laging kasama ng normal na si Max. " I don't know why pero nainis ako sa pagsasalita ng babaeng ito. But aside from it nagtaka ako sa sinabi niyang normal na Max.

" What do you mean old lady? " Seryoso kong tanong. Tumaas lang naman ang kilay nito sabay talikod. Ang akala ko hindi nito sasagutin ang tanong ko pero habang naglalakad papalayo ay nagsalita ito.

" Ang bunsong anak ng Familia Hernandez ang tanging normal at walang kakayahan o mahika sa kanila. Baka nga hindi siya anak ng mga ito. May alam rin akong paraan para makaalis at nakalabas ka sa encanto village, kung nais mong malaman hanapon mo lang ako. " Sabi nito. My jaw clenched ng sinabi niyang baka hindi Hernandez si Max. She has no right to say that, and I thought lahat ng tao rito nirerespeto at tinitingala ang Familia Hernandez but I guess hindi lahat. That old lady is different. And avout her offer na may alam siyang paraan? I don't know if it's okay.

Napaisip din ako sa sinabi niyang si Max lamang ang walang mahika. Kaya ba hindi niya sinagot ang tanong ko? Was he hurt? Was he upset? Kaya ba malungkot ang mga mata niya kahit nakangiti siya? Fuck!

I need to find him at humingi ng tawad. Dapat hindi ko na siya oinipilit na ikuwento ito. I know what he feels, akala niya nag iisa lang siya.

I was about to find him ng biglang umuga ang paligid. Wait may lindol ba? Nakita ko naman agad ang nagkakagulong mga tao. Nagtatakbuhan ito at isinisigaw ang iisang pangalan.

"Tawagin niyo si Lorenzo!"

"Lorenzo!"

"Dalian niyo tawagin niyo si Lorenzo! "