Encanto (BL Fantasy) (COMPLETED)

Encanto 18:

(Don't forget to vote weirdos)

(DISCLAIMER:
This is a story between two men, so kung 'di mo bet you're free to find another story.

CREDITS FOR THE PICTURE PINTEREST!

LAHAT NG KARAKTER, KAGANAPAN AT PANGALAN SA KUWENTONG IT AY GAWA GAWA LAMANG NG MALIKOT NAUTAK NG OTOR.)

(Max)

"Nahihibang kana Alberta!" Sigaw ni Papa at nilagay si mama sa likod nito.

"Kayo ang nahihibang. Pamilya niyo lamang ang iniisip niyo! Dapat nang mawala ng isa niyong anak Wilfredo. Soya ang sumpa at salit rito sa bayang ito! " Galit na sabi ni Alberta. Nahkagulo naman ang mga taong bayan.

"Pakiusap itigil na natin itong kaguluhan. Pinapangako kong ako mismo ang hahanap ng paraan para matapos na ito. Para mawakasan na ito. Hindi kailangan ng dahas. Pakiusap huminahon kayong lahat." Tumayo ako habang hawak hawak ang kamay ni Knight na sinabi ang mga katagang iyon.

"Wala ng paraan Maximo. Ang iyong dugo at kamatayn ang nakalagaybsa propesiya na siyang tatapos sa lahat ng ito. Ipagkakait mo ba sa mminosenteng tao at mga bata ang buhay na mapayapa? Makakaya mo bang mamktang mamatay kaming lahat pati na ang iyong pamilya?" Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Tiya Alberta. Tama naman siya.

"Tama na Alberta, bumalik na kayo sa inyong mga ba-"

Boom!

Boom!

Hindi na natapos pa ni Papa ang kanyang sasabihinnng biglang yumanig angpaligid at may nagsisabugan. Tila may mga malakas na yapak ng mga malalaking bagay ang nakapaikot sa paligid. Unti unti na ring lumalakas ang hangin at dumidilim ang paligid na tila ba nawawalan ito nf kulay at buhay.

"Halimaw!" Biglang sigaw ng isa sa mga taong bayan at itinuro ang malalaking gumagalaw na bato. Kasunid nito ang mga nilalang na hindi pamilyar sa akin. Ang puting dragon na may tatlonf ulonat iba pang nilalang na nagmumula sa Habel at pababa sa aming bayan.

"Hindi ito maari, nakawala sa bundok agana ang mga ligaw na halimaw." Sabi ni Kuya Diego at agad na nagpalit anyo sa pagiging malaking agila upag harapin sana ang mga halimaw na papunta ngunit bigla itong bumalik sa pagiging tao at napaluhod sabay ubo ng dugo.

"Diego!" Sigaw ni Ate Carolina at hahawakan sana si Kuya Diego ng napaluhod na rin ito at tila dumadaing ng labis na sakit.

Kasabay nito ang paglakas ng hangin at pag buo ng mga ipo ipo nanpapalapit sa bayan. Nakakatakot ang nangyayari sa paligid.

"Ang itim na unis. Paano uto nangyari? Paaong may itim na unos?" Halos hindi makapaniwalang taning ni Ate Victoria at nanghihina na rin.

"Ang bahay, hindi maari." Sabi naman ni Ate Adel at napatingin sa bahay na unti untng gumuguho at umiilaw. Nandoon sina Kuya Lorenzo at Kuya Matias Hindi.

"Si Matias, si Lorenzo!" Sigaw ni mama at paoa at pupunta na sana sa bahay ng napaluhod ang mga ito at napadaing.

Nilingat konang aking paningin nangkakagulo na ang paligid ngunit ang kanilang mga mata ay nasa akin.

"Wala na kayong magagawa. Wala ng paraan pa! KailangN mo ng mamatay Maximo!" Sigaw ni Tiya Alberta at bigla ak9ng tinutukan ng isang armas.

"A-Alberta wa-wag!" Pilit na sigaw ni Papa ngunit hindi na ito makagalaw. Ngunit nagulat ako ng biglang hawakan ng mga taong bayan ang aking buong oamilya na tila ba ayaw nila itong makaalis. Anong ginagawa nila?

" Wag na kayong humadlang pamilya Hernandez. Dito na magtatapos ang pamumuno niyo." Saad ni Tiya Alberta at nakangiting tumingin sa akin.

"Ang iyong kamatayan ang magdadala sa akin ng kapangyarihan Maximo. Maglaho ka na!" Sigaw nito at biglang pinutol ang nakatutok niyang armas sa akin.