Yüzyıllar önce Vadedilmiş bir kehanet, gelmesi beklenen Dengenin Elçisi...
Doğru olanı seçmesi bekledikleri Vadedilmiş, ya yanlış tarafı seçerse?
"İyi biri olsam, sevdiğim adamı herkes için feda etmem gerekirdi. Ben herkesi onun için feda etmeyi seç...
Oldukça severek yazdığım bir bölüm. Yavaş yavaş her şey yerine oturuyor ve bizi gelecek bölümlerde heyecan dolu anlar bekliyor. Ben oldukça heyecanlıyım. Okurken aynı keyfi yaşamanız dileğiyle.
Keyifli okumalar dilerim.
Öptüm XOXO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▬▬▬
A L T I
Yıkım Getiren
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ebren
"Yıkım Getiren..." diye zihnime fısıldayan sesi işittiğimde irkildim. "Kafasında bir taç, üstünde her zaman ki kraliyet kıyafetleri var. O Prens İlter."
Hayretle karşımdaki adama bakakaldım. Bana hâlâ aynı şekilde görünüyordu. Yazgan'ın söyledikleri ve zihnime fısıldayan ses ise tam aksini söylüyordu.
"Bağışlayın, majesteleri," diyerek ayağa kalktım ve reverans yaptım. "Kendinizi tanıtmadığınız için maalesef ki sizi tanıyamadım."
Her sözüyle Yazgan biraz daha geriliyordu. Kendine hâkim olabilmek için fazla çabaladığı da barizdi. Az önce yaşananları anlayamıyordum. Oldukça anlamsız geliyordu. Kraliyet soyu olan Pars Soylu Kanı Gerçekliğin Hâkimleriydi. Mekânın gerçekliği ile oynayarak bizi Yazgan'ın da söylediği gibi sarayın bahçelerinden birisine getirmiş olmalıydı. Oldukça tehlikeli bir yetenek olmalıydı, beni etkileyemediği için tam da emin olamıyordum.
Yazgan ve zihnime fısıldayan ses olmasa her şeyi mahvedeceğimi fark ettim. Gücüne karşı bir tür bağışıklığım olmalıydı çünkü beni etkileyememişti.
"Memnun musun işinden?" diye bir anda sordu.
"Yıkım getiren..." diye fısıldadı şiddetle zihnime aynı ses.
