Yüzyıllar önce Vadedilmiş bir kehanet, gelmesi beklenen Dengenin Elçisi...
Doğru olanı seçmesi bekledikleri Vadedilmiş, ya yanlış tarafı seçerse?
"İyi biri olsam, sevdiğim adamı herkes için feda etmem gerekirdi. Ben herkesi onun için feda etmeyi seç...
Uzun bir bölümle sizlerleyim. Keyifle yazdım. Birçok konu açıklığa kavuşuyor. Hikayemiz hız kesmeden devam ediyor. Beğenmeniz dileklerimle ♥
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın ♥
ÖPTÜM XOXO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▬▬▬
S E K İ Z
Parlayan Yıldız
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AŞPARA, YEDİSU
Ebren
Göğün daha önce hiç görmediğim berrak mavi rengine gözlerimi araladım. Tenime değen çimlerin serinliğini hissettim. Saçlarım iki yanıma savrulmuştu. Uzandığımı birkaç saniye sonra algıladım.
Sakince yerimde doğrulurken etrafıma merakla baktım. Alabildiğine yeşil ve ağaçlarla dolu çevreme bakarken hayret içerisindeydim. Oksijen genzimi yakıyor, akciğerlerime girerken acı veriyordu. Burası dünya üzerinde var olamazdı!
Burada ne işim vardı? En son kalenin arka bahçesine inen merdivenlerinde acı içerisinde kıvrandığımı anımsıyordum. Haritalarda gördüğümüz hiçbir yer olamazdı burası çünkü Fısıltı Kahinlerinin kimsenin bilmediği bir karada yaşıyor olduklarına emindim.
Şu an fiziksel olarak burada olmadığımı aniden fark ettim. Buna rağmen dokunduğum her şeyi oldukça net bir şekilde hissedebiliyordum. Bu nasıl mümkün olabilir?
"Hoş geldin, Ebren."
Başım hızla sesin geldiği yöne döndü şaşkınlık içerisinde. Üstünde sırf beyaz kumaştan bir kıyafet vardı, o kumaşı bedenine sarmış gibi görünüyordu. Başını da örtüyor, yüzünü tam olarak görmemi engelliyordu. Elinde tuttuğu bir asa vardı. Onu dengesini sağlamak amacıyla tutmadığını hissettim.
