Yüzyıllar önce Vadedilmiş bir kehanet, gelmesi beklenen Dengenin Elçisi...
Doğru olanı seçmesi bekledikleri Vadedilmiş, ya yanlış tarafı seçerse?
"İyi biri olsam, sevdiğim adamı herkes için feda etmem gerekirdi. Ben herkesi onun için feda etmeyi seç...
ÇOOOOOK UZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. BÖLÜMÜN SONUNA KADAR NABZI DÜŞMEDİ. YAZARKEN ÇOK KEYİF ALDIĞIM BİR BÖLÜMDÜ. GELECEK BÖLÜMLERİN GETİRECEKLERİ BENİ ŞİMDİDEN KORKUTUYOR.
KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM ♥
YORUMLARINIZI VE DÜŞÜNCELERİNİZİ GERÇEKTEN ÇOOOKKK MERAK EDİYORUM. ONLARI BENİMLE PAYLAŞIR MISINIZ ♥♥
ÖPTÜM XOXO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▬▬▬
O N B İ R
Kıyamet Ormanı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ebren
Bakışlarım İlter'i bulduğunda bir an korku tüm bedenimi ele geçirdi. Artık hayatımızı kaçak olarak geçirmemiz gerekiyordu. Bir gün bunun olacağını ikimizde biliyorduk fakat tam o andayken insanın nutku tutuluyordu. Gözlerimi hızla kırpıştırırken nefes almaya çalıştım.
"Bu ülkenin prensine eziyet ettim!" diye fısıldadım.
Korkumla titredi sesim. İlter, Yazgan'a onun zaafları ile saldırıp tüm savunmalarını yıkarken, ona sırf ne yapabileceğimi görmek için saldırırken duramazdım. Kim olduğumu gizlememin çok daha önemli bir işe hizmet edeceğine emindim fakat o an bunun bir önemi yoktu. Yazgan'ı kurtarmak zorundaydım!
Yazgan'ın çehresindeki alaycı sırıtış anbean yok oldu. Bakışlarının koyulaşmasından gerçekliğe döndüğünü anladım.
"Her ne olursa olsun yanında olacağım, Siyayushchaya Zvezda." diye mırıldandı gözlerimin içine bakarken. "Daima!"
Başımı olumlu anlamda salladım. Buna inanmaya ihtiyacım vardı. Yanımda olmasına ihtiyacım vardı!
Yazgan, hızla yerinden kalkıp arabasına yöneldi. Bagajını açtığında merakla ne yapacağına bakıyordum. Bu kadar hızlı toparlamasına şaşırmamak elde değildi. Kan Hâkimi olduğunu bilsem bile yeteneklerine hayran kalmadan edemiyordu insan...
