Yüzyıllar önce Vadedilmiş bir kehanet, gelmesi beklenen Dengenin Elçisi...
Doğru olanı seçmesi bekledikleri Vadedilmiş, ya yanlış tarafı seçerse?
"İyi biri olsam, sevdiğim adamı herkes için feda etmem gerekirdi. Ben herkesi onun için feda etmeyi seç...
İlk kitabın sonuna yaklaştığımızı bildirmek isterim. İlk kitap 20 Bölümden oluşacak. İkinci kitabı da buradan yazmaya devam edeceğim. İlk kitabın finalini henüz yazmadım. Onun üzerinde uğraşırken sizlere bölümler gelmeye devam edecek. Bölümleri zamanlayarak sisteme ekleyeceğim zaten. Günü geldiğinde otomatik yayınlanacaktır.
Her neyse, keyifli okumalar dilerim.
ÖPTÜM XOXO
▬▬▬
O N D Ö R T
Sonun Başlangıcında
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SUVAR
1 Hafta Sonra
Ebren
Suvar'ın ücra ve insanların az olduğu sınırlarında ilerliyor, her türlü kalabalığa girmekten kaçınıyorduk. Genel de ormanda saklanıyorduk. Yiyecek gibi ihtiyaçları karşılamak için Pekin ve Iraz kılık değiştirerek kasabalara iniyordu. Gerekli olan, yaşamamızı sağlayan gereksinimlerimizi alarak yanımıza geri dönüyorlardı. Pekin ve Yazgan o geceden sonra zorunda kalmadıkça birbirleriyle asla konuşmamışlardı. Yazgan, Pekin'in bana zarar verebileceğini öne sürerek yanıma bile yaklaşmasına müsaade etmiyordu. O geceden sonra özellikle temkinli davranıyordu. Yaşattığı acıyı hissettiğimde en azından onun iletişime geçtiği güçlerin bana zarar verebileceği kanısına vardım.
Üstümüze düzgün bir şeyler giyinip soğuktan korunmak için yeni kıyafetler getirmişlerdi. Minnettardım, Yazgan'ın yarası için yırttığım üstümden sonra pek ısınabildiğim söylenemezdi. Neyse ki Yazgan her daim yanımdaydı da onun sıcak teni üşümeme asla müsaade etmiyordu. Onun varlığına tutundum. Yapabileceğim başka bir şey yoktu, tüm olanlardan bihaberdik. Aileme ne olduğunu bilmiyordum, bunu bilhassa düşünmek istemiyordum. İlter'in oklarının üstlerinden hızlıca uzaklaşacağına inanmaktan başka çarem yoktu. Babam ve Erendiz bir Soylu Kandı fakat onların en korktuklarından. Fısıltı Kahiniydiler ve onlar güçlerinden bihaber olsalar bile bir şekilde kaçmaları gerekeceği anı anlayacaklarını umuyordum. Güçleri bastıran şey her ne ise, onların yine de bunu başaracaklarına inanmak zorundaydım. Yoksa kafayı yerdim!
Yazgan'ın yarası mucizevi bir biçimde iyileşiyordu. Her gün yarasının tedavisi için on beş dakikasını ayırması gerekiyordu ama çoktan kabuk bağlamıştı bile. Alaca da enfeksiyon kapmayacağını düşünüyordu. Yazgan'ın kendini tedavi etme yöntemi diğerlerinden çok daha kuvvetliydi. Kanı kontrol edebiliyordu, onu istediği biçimde şekillendiriyordu. Bu korkunç bir yetenekti ve bir o kadar müthiş...
