First Love

Chapter 13

Madeline POV

That time when Amber left me in the cafe, it's the first time that we went out together but look what i have caused. Before I even planned this to happen I know that she'll feel uncomfortable from what i will say. Sino ba naman hindi magiging komportable doon kamakailan lang kami naging magkaibigan tapos aamin ako ng nararamdaman ko sa kanya, gago na kung gago pero totoo nararamdam ko. Actually, hindi na ako nagulat sa sorpresa na iiwan niya ako sa cafe. Oh, the irony.

Tumayo nalang ako sa kinauupuan ko nang pagalis niya, at binayaran ang pagkaing inorder namin kahit konti lang naman nabawas doon. Alam ko naman na hindi na siya babalik pa rito, halata naman na she'll meet Fay and i know Asher would also be there kaya siya umalis agad. It's obvious that she likes Asher, I understand that Asher is a GUY unlike me a fool bisexual. If it wasn't for Asher she wouldn't left me hanging here.

Umalis na ako sa cafe, ngayon hindi ko alam kung saan ako pupunta. Gusto ko lang ngayon lumanghap ng sariwang hangin. Sumakay na ako sa kotse at nagsimulang magmaneho. Patuloy akong nagdrive hindi na nga ako pamilyar sa daan na ito, pero who cares andito na ako eh ituloy ko na. Hindi ko alam nangyari, dinala ako ng mga paa ko sa Tagaytay.

Bigla kong narinig nag snooze ang phone ko, patuloy itong nagssnooze kaya kinuha ko na para tignan kung sino ito. Nang tignan ko ito si Andree ang tumatawag, binababa ko nalang ulit ang phone ko dahil wala ako sa mood na kausapin siya baka kung ano pang sabihin ng babaeng yon. At ngayon nagmessage naman siya nagtatanong anong nangyari sa cafe kanina.

"Hindi nga alam ni Andree ang tunay kong kasarian, hindi niya alam na totoong gusto ko si Amber. I won't let her drag me if one day she will know my true identity, at gagawin ko ang plano niya na kunin si Asher mula kay Amber pero once na masaktan si Amber ibang usapan na yon. I won't let that happen" ani ni Madeline sa kanyang sarili.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Amber's POV

It has been a week, I'm still thinking if I'll particate in the poem writing contest in our school. Kung sasali man ako, kailangan ko magipon ng maraming self-confidence sa araw na yon. Saan ba kasi mabibili ang self-confidence? Kung alam ko lang kung saan makakabili nun matagal na akong bumili nun. Kung may self-confidence lang ako dati pa edi sana wala akong nasayang na oportunidad. Sayang talaga yon, pinagsisisihan ko talaga na sana pala i took the risk. Marami na akong nasayang na oportunidad dati and now I think it's time to go out of my comfort zone. I'll let myself grow and conquer the world with the talent I have. Future's uncertain, I gotta get through no matter what.

Matapos ng ilang minutong pagiisip, nagpasya akong kunin ang phone ko at binuksan ko yung link na sinend sa akin ni Asher sabi niya sagutan ko daw yung form na iyon para makasali ako sa poem writing contest.

"Nafill-up ko na ang form at pinasa ko na rin sa kanila yung tula kong entry para sa audition I'll just wait for their confirmation. Last week of the month pala ang contest na ito." ani niya sa kanyang sarili.

May tinig akong narinig mula sa aking kwarto, tinatawag ata ako ni Mommy. Amoy na amoy ko ang pagkain, gutom na rin ako kaya naisipan ko nang bumababa.

"Amber, come down here. I prepared merienda for you, join your Lola here" ani ni Mommy.

"Opo, Mommy. Coming" ani ko.

Sinamahan kong kumain si Lola, nakipagkwentuhan na din ako sa kanya. Ang dami kong narinig na kwento sa kanya ngayon kaya napakwento na rin ako. Pagkatapos ni Mommy magluto at magayos, sinaluhan niya na rin kami mag merienda. Halos ilang oras na din kaming nagkkwentuhan dito, pero who cares about the time. It has been awhile since I had conversation with them, seeing them genuinely happy today makes me happy. After a long tiring week, I felt home again.