Atan Alır (bxb)

6

Ablama her şeyi anlatmıştım, hep anlatırdım asla da yalan söylemezdim zaten yalan söyleyemezdim de kulaklarım hemen kızarıyordu. Babamız biz çok küçükken vefat etmişti onu hiç hatırlamıyordum. Annem olacak kişi ise beni evden atmıştı çünkü bebek gibi davranıyormuşum.

O gece beni kovduğunda ablama gitmiştim. O tek yaşıyordu. Ablamı çok seviyordum. O bana çok iyi baktı. Şu an okula gitmiyordum çünkü ablama zaten kazandığı para anca yetiyordu. Benim okul masraflarımla uğraşamazdı. Üniversiteyi de okumasam olurdu.

Uyurken gözümü kapattığım anda aklıma bir çift yeşil göz gelmişti sonra da gülüşü..

Sıcak basmıştı, kalbime bir şeyler olmuştu. Kalkıp odamdaki küçük balkona geçtim. Havalar çok soğuk değildi. Yazdaydık zaten. Oturduğum yerde gökyüzünü izlemek için bakacakken karşı balkonda gördüğüm bedenle sandalyeden geriye doğru düştüm.

"Kerem, iyi misin?"

"Değilim, kafam acıyor."

Gözlerim dolmuştu. Gerçekten çok acıyordu.

"Yanına gelim mi?"

Dediğinde gözlerim açılmıştı. Olmazdı ablam uyanırdı.

"Hayır!"

Diye bağırdım istemsizce. Bağırmak istememiştim.

"Neden ki sevmiyor musun beni? Ablan uyanmaz korkma."

"Tabii ki de sevi-. Bir dakika ne? Sen ablam olduğunu nereden biliyorsun?"

Eli ensesine gitti ve bir süre duraksadı.

"Karşımda oturduğunuz için görmüştüm bir ara."

"Anladım."

"Niye uyumadın?"

"Senin gözlerini ve gülüşünü düşünmekten."

Diyemedim tabii.

"Uyku tutmadı. Sen neden uyumadın?

Gülmüştü.

"Seni düşünüyordum."

"Ne?"

"Seni düşünüyordum. Gri, parlayan gözlerini düşünüyordum. Gözlerin çok güzel biliyor musun?"

"Teşekkürler. Senin gözlerin de çok güzel. Böyle yeşil yeşil."

Baya bir konuşmuştuk. O kadar dalmıştım ki ne kadar sesli konuşup güldüğümü ve odamın kapısının açılmasını duymamıştım.

"Kerem kimle konuşuyorsun gecenin ikisinde? Bu kadar komik olan ne?"

Ağzımı oynatarak ablam geldi diyip içeri girdim. Güldüğünü duymuştum.

"Abla! Korkuttun beni."

"Üzgünüm ama sorularıma cevap alamadım."

"Anıl'la konuşuyordum. Bak geeel."

"Merhaba efendim."

"Merhaba genç adam. Ben Zeynep. Kerem'in ablasıyım."

"Anıl ben de memnun oldum."

"Ben de ama artık uyusanız mı?"

"Tamam abla. İyi geceleeeer Anıl."

"İyi geceler."

Odama geri girdik.

"Pişt Kerem."

"Efendim."

"Sen seviyor musun Anıl'ı?"

"Elbette abla neden sevmiyim?"

Neden güldüğünü anlamamıştım.

"Neyse iyi geceler kuzum."

"Sana da iyi geceler."

Teşekkürler G_Geceninsesii

İyi okumalar 🌫