Atan Alır (bxb)

14

Anıl'dan

"Sana sonra anlatayım olur mu?"

"Tamam. Acıktın mı?"

"Hayır."

"Şimdi?"

"Hayır."

"Peki ya şim-"

"Bebeğim hayır dedim ya."

"Ama ben hiçbir şey yapamıyorum böyle. Bir şey istesene. Ne istersin hm?"

Seni.

"Beni mi?"

Gözlerimi kaçırdım. Hasiktir n'oluyordu?

"Evet, yanıma yatsana."

"Tamam."

Kayarak yanıma yer açtım. Yüzlerimiz birbirimize dönüktü. O beni ben de onu inceliyordum.

"Anıl?"

"Efendim?"

"Kalbim neden bu kadar hızlı atıyor. Kaç gündür böyle oluyor hasta mı oluyorum?"

Gözümü kapattım ki içimden geçenleri görmesin. Biraz tedirgin olmuştum her dediğimi anlayamıyordu ama bazen görebiliyordu. Görse de bilmediğine emindim. Güldüm.

"Ya Anıl. Hep böyle yapıyorsun. Neye gülüyorsun söyle de ben de anlayım."

Gözlerimi açınca donup kalmıştı.

"Bak çok hızlandı yine."

Elimi alıp sağ tarafına götürdü. Hâlâ gülüyordum.

"Kerem. Kalbin solda."

Elimi alıp bu sefer sol tarafına koydu. Birden gülmem kesildi çünkü gerçekten hızlıydı ama benimki kadar değildi. Onun elini alıp kendi kalbimin üstüne koydum.

Gözleri kocaman açılmış ağzı aralanmıştı. Sonra gözleri doldu.

"Seninki daha hızlı Anıl. Ölecek misin?"

Gülmemi bastırıp sarıldım.

"Evet Kerem. Bırak da son kez sarılayım sana."

"Anıııl. Ölme.."

Daha sıkı sarılmıştı.

"Şaka yaptım güzelim."

Geri çekilip çok sert (!) bir yumruk attı omzuma.

"Çok kötüsün Anıl. Benim elim acıdı ya ne var senin omzunda?"

"Benim omuzumda bir şey yok da sen küçük bir bebek olduğun için olabilir mi?"

"Hiç de bile."

Dedikten sonra arkasını döndü. Belinden tutup kendime iyice yapıştırıp burnumu boynuna gömdüm.

"Hadi biraz uyuyalım."

Kaskatı kesilmişti. Kızarmıştı da kesin.

"Yiyeceğim bir gün seni."

"Y-yamyam mısın Anıl?"

Kekelemişti, o da benim gibi heyecanlanıyor muydu ki? Ya rahatsız oluyorsa?

"Hayır ama küçük Keremleri çok tatlı oldukları için ceza niyetine yiyorum."

Kıkırdamıştı. Çok güzel gülüyordu hep gülsündü.

"Rahatsız mı oluyorsun kıpırdanıp duruyorsun?"

"H-hayır ben sadece... bilmiyorum ama şu an çok güzel, çok huzurlu hissediyorum."

"Neden?"

"Bilmem en sevdiğim ikinci kişiyle, tek arkadaşımla beraber olduğum için galiba ben bilmiyorum ki hiç arkadaşım olmadı nasıl hissetmem gerektiğini de ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Ama hep benimle arkadaş kal olur mu?"

"Olur. En azından şimdilik."

"Şimdilik mi küsecek misin benimle?"

"Hayır. Buradan çıkalım anlatacağım sana."

Doğum günü yaklaşıyordu o günü beklemek istiyordum. Hem kendimi de affettirmem lazımdı ona mal gibi bağırmıştım. Korkmuştu, benim yüzümden ağlamıştı.

Ona gülmek yakışıyordu. Çok yakışıyordu. Ben de mutlu oluyordum. Benim sayemde gülünce daha da mutlu oluyordum.

İyi okumalar 👥