Atan Alır (bxb)

15 (Asist)

Anıl Kerem'in doğum günü için pasta siparişi vermişti. Umuyordu ki beğenirdi. Hediyesini de almıştı. Kendi evini süslemişti çünkü Kerem zaten yabancıların yanında çok daha geriliyordu. Zaten bir tek Kerem, ablası, ablasının arkadaşı ve Anıl olacaktı.

Pastayı futbol topu şeklinde yapmıştı. Onların hikâyesi bir top sayesinde başlamıştı.

"Kerem! Hadi ablacım Anıl ve arkadaşım bekliyor."

"Geldim. Yakışıklı olmuş muyum?"

"Çok güzel olmuşsun."

"Yakışıklı değil miyim?"

Ellerini iki yana açmış gözleri kocaman ablasından cevap bekliyordu.

"Sen yakışıklı değilsin. Güzel ve tatlısın. Merak etme Anıl da aynı şeyi düşünüyordur."

"N-ne alaka Anıl! Onun için sormadım bir kere!"

"Boş değilsin işte ona karşı Kerem!"

Zeynep üstüne gülümseyerek geliyordu.

"Seviyorsun değil mi onu?"

"Hiç de bile!"

"Niye kızardın o zaman?"

Tek kaşını kaldırmış bakıyordu.

"Tamam belki birazcık seviyor olabilirim."

Eliyle bir yandan birazcık işareti yapıyordu.

"Birazcık mı emin misin?"

"K-kesinlikle!"

"Tamam tamam hadi gidelim."

Derin bir nefes verdi Kerem, Zeynep sonunda çekilince.

Kapıyı çalmadan önce Zeynep, Kerem'in gözlerini kapattı. Kerem debeleniyordu gözlerini açmak için ama Zeynep tuttu sıkıca. İçeri girip Kerem'in gözlerini açtıklarında Kerem ağlıyordu.

"Bebeğim n'oldu?"

"Ya siz aptal mısınız gözlerimi kapatıyorsunuz? Karanlıktan korkuyorum demedim mi kaç kere!"

Anıl sarıldı küçüğüne.

"Özür dilerim, düşünemedim."

Ellerini Kerem'in gözlerinin altına getirip gözyaşlarını sildi.

"Tamam boş ver Anıl üzülme. Niye kapattınız peki?"

"Etrafına baksana Kerem."

"Doğum günüm..."

"Evet küçüğüm."

Anıl'ın üstüne atlamıştı resmen. Anıl bacaklarını tutup ellerini Kerem'in beline koydu Kerem de kollarını boynuna sardı.

"Nereden biliyorsun sen? Çok teşekkür ederim!"

Kerem ve Zeynep göz göze gelince Zeynep göz kırptı.

"Ben bir tuvalete gideyim."

Aslında Zeynep, Yağmur gelemediği için biraz kırılmıştı ve üzülmüştü ama kardeşi mutluydu ya yeterdi ona. Yağmur'un gelemeyeceğini zaten biliyordu.

"Kerem benim sana bir şey söylemem lazım."

"Söyleeee."

"Ben seni seviyorum."

"Ben de seni çok seviyorum Anıl."

"Öyle değil. O gün iyi ki geldin diyorum mesela. Top iyi ki kaçmış, iyi ki onlarla oynamışsın. İyi ki evime girmişsin. İyi ki o gün kapıyı açık unutmuşum. Ne bilim kalbim böyle hızlanıyor sen gülünce, sen ağlayınca mahvoluyorum kalbimi sıkıyorlar sanki. Sen bana kızınca keşke ölseydim de yapmasaydım diyorum. Biri yanına gelince seni çekip kimsenin olmadığı yerlere götürmek istiyorum. Kimse sana bakmasın iyi kalbini, tatlı hareketlerini, gözlerini ve gülüşünü görmesin istiyorum."

Derin bir nefes çekip devam etti.

"Topu atan alsın hep olur mu? Gol için topu sana paslasam kabul mü?"

Kerem kıpkırmızı olmuştu bilmiyordu bu kadar onu düşünen biri olduğunu. O an aklına bir cevap gelmedi. Ağzı açılmadı ama vücudu tepki vermekten geri durmadı. Anıl'ın dudaklarına dudaklarını bastırdı.

Sonra geri çekilip gülümsedi.

"Ve gol..."

Anıl'ın onun yanaklarına elini koyup dudaklarına kapanmasıyla son buldu. Eh Anıl iznini almıştı. O başlatmıştı!

Kerem de kollarını boynuna doladı ve kucağına çıktı Anıl'ın. Anıl ellerini Kerem'in beline dolayıp kendine çekmişti bu sefer.

Gelen zil sesini duymadılar sonra gelen su sesini de kapının açılmasını da.

Dudakları ayrıldıktan sonra kapıya döndüklerinde Zeynep'le Yağmur'un da öpüştüğünü gördüler. Zeynep onları görünce gelen gazla kapıyı açar açmaz Yağmur'u kapıya yaslamıştı.

"Ehehe. Hadi pasta yiyelim!"

Anıl aldığı top şeklindeki pastayı üstüne koyup yaktığı mumlarla getirdi. Kerem mumları üfleyip gözlerine Anıl'ın gözlerine sabitledi.

"Anııııl bu çok güzel ve anlamlı teşekkür ederim tekrardan!"

"Kabul etmiyorum teşekkürünü."

Deyip dudaklarını gösterdi. Kerem utanmıştı.

"Ya Anıııl..."

"Hadi öyle olsun bakalım."

Böylece Anıl ve Kerem, Yağmur ile de Zeynep kavuşmuştu.

Bu hikayede burada son bulmuştu.

Bunu yazan kişi ise hayatına bir şekilde devam etmeye çabalayacaktı çünkü nasıl olsa hayat bir gün bitecekti o güne kadar sabretse ölecek değildi ya!

Bitti.

O zaman son kez;

İyi okumalar ☄

Okuyanların beğenmiş olduklarını umarak teşekkür ederim.

Diğer kurgularımdan da belki hoşunuza gidecek şeyler çıkabilir!