•Hoofdstuk 6•

197 16 2
                                    

Ongeveer een kwartier later zitten we zwijgend over elkaar aan de tafel. Ik ben nog steeds in shock. Hoe kan het dat ik hem zag? Ik had echt geen idee. "Kom zullen we gaan eten?" "Ja is goed" zeg ik, hij pakt de pizza uit de vriezer en zet hem in de oven. Een kwartier later is hij klaar. We gaan op de bank zitten met de pizza en kijken een film. Als het half twaalf is lopen we naar boven. We gaan in Gregg's bed liggen en Gregg valt vrijwel meteen in slaap. Ik lig nog te piekeren. Er spoken zoveel vragen op mijn hoofd en op geen van allen wist ik het antwoord. Ik schrik wakker uit m'n gedachten. Wat hoor ik nou? Voetstappen. Was dat de stalker? Trillend liep ik de kamer uit. Na iedere stap die ik zette stopte ik even. Het geluid van voetstappen werd bij iedere stap luider. Er was iemand beneden, ongetwijfeld. Maar hoe weet hij dat ik bij Gregg ben? Heeft hij ons gevolgd zonder dat wij het hebben gemerkt? Bij die gedachte krijg ik kippenvel. Ik schuivende verder op de ijskoude grond, ik was inmiddels aangekomen bij de trap. Ik probeerde me zo klein mogelijk te maken en liep toen de trap af. Het geluid van voetstappen werd steeds luider. Zachtjes deed ik de kamer open, ik zag niemand. Behoedzaam keek ik rond, toen bleef ik doodstil staan. Ik voelde een warme adem in m'n nek. Ik draaide me als een speer om en ik keek recht in de ogen van Tony.

GestalktWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu