Gestalkt

•Hoofdstuk 2•

Snel ging ik op zoek naar Jo en Sanne. Ze staan bij Harry een jongen uit de bovenbouw te flirten. Ik loop zuchtend naar ze toe, gaan ze ooit nog veranderen? Als ze mij zien staan lopen ze op mij af. Ik vertel heel het verhaal, maar Jo en Sanne lijken niet erg onder de indruk. "Waarschijnlijk is het gewoon een grap" zegt Jo. Daar had ik nog niet over na gedacht. Bij het horen van de bel lopen weer naar boven, scheikunde van meneer Kromhout in lokaal 204. Sanne en Jo lopen druk met elkaar te praten over Harry en ik sjok hun maar een beetje achterna. De rest van de dag is niet erg bijzonder, alleen gym is het enige leuke vak dat we vandaag hebben.

Het laatste lesuur is wiskunde. Zuchtend ga ik zitten, ik zit er met m'n hoofd helemaal niet bij. Na schooltijd ga ik namelijk naar m'n vriendje; Gregg. Over die Appjes van vanmorgen maak ik me niet meer druk. Het is waarschijnlijk gewoon een grap zoals Jo zei. Eindelijk gaat de bel, ik spring op en loop zo snel als ik kan naar m'n fiets. Ik rij naar Gregg's huis en bel aan. Hij doet meteen open, ik omhels hem en geef hem een zoen. Even lijkt de wereld stil te staan, mijn lijf tinteld en ik geniet. Langzaam trekt Gregg z'n hoofd weg, "zullen we een film kijken?" Vraagt Gregg. Ik knik en we lopen naar de bank. "Horror?" Vraagt hij, ik knik instemmend. Gregg doet de tv aan en zoekt op Netflix. "Zullen we deze kijken?" Vraagt hij. "Ja die is echt gaaf" zeg ik en ik ga met een plof op de bank liggen. Gregg loopt de kamer uit en komt even later terug met een bak chips en een fles cola.

We zitten nu samen in de bank, ik lig tegen Gregg's gespierde borst en luister naar zijn ademhaling. "Vind je het een enge film?" Vraagt hij grijnzend. "Nee totaal niet" zeg ik stoer en ik schiet in de lach. Opeens kijkt Gregg me heel ondeugend aan en begint met te kietelen, "nee niet doen!" Schreeuw ik lachend. Ik probeer me los te rukken uit zijn stevige greep maar het lukt niet. Na een tijdje stopt hij eindelijk en ik geef hem een zoen. Het is half zeven en ik moet naar huis. Gregg loopt mee naar de deur en zwaait me uit.

Ik fiets zo snel mogelijk naar huis. M'n moeder staat al klaar met het eten. "mmmhh spaghetti!" Roep ik uit. "Ga maar snel zitten schat ander krijg je niks" zegt ze nep boos. Ze schept een heel bord vol en zwijgend eten we het op. "Ik moet zo even weg" zegt m'n moeder ineens. " oh oké" zeg ik en ik eet snel m'n bord leeg. Nadat we de vaatwasser in hebben geruimd loop ik naar boven. Ik doe het licht van m'n kamer aan en ik blijf verschrikt staan. Op de muur waar m'n bed tegen aanstaat, staat nu met rood graffitti geschreven: ik kom je halen bæ. Ik wil het uitschreeuwen, maar niemand zou het kunnen horen, m'n ouders waren toch niet thuis. Langzaam loop ik ernaar toe, ik tril van top tot teen. Met m'n hand ga ik over de letters, het is nog nat. Na een seconde dringt het eindelijk tot me door: het is geen graffitti, het is bloed.