Hastanenin bahçesinde bir günde daha ne kadar aksiyon yaşayabileceğimi tartıyodum kafamda. Olası tüm durumlar kafamda dönüp duruyordu yeni bir ev ,yeni bi aile
Aile kavramı uzak olan bi insandım ben gösterişci ve kendinden başka kimseyi önemsemeyen bir baba bencil ve kızının standart bir sosyete güzeli olmasını isteyen bir anne ile büyümüştüm
Elimdeki sigaranın külü elime düşünce irkildim. Telefonuma bildirim gelmişti tahlil sonuçları çıkmış beni bekliyorlar %50 ihtimalle ben onların kızıyım Akayların.
Koridorda tok seslerle ilerledim iğrenç hastane kokusunun eşliğinde belki de hayatımın en gergin dakikalarında konuşması için doktorun yüzüne baktık.
Hastanemiz adına özür dilerim öncelikle. Bu affedilemez hata her ne kadar geç olsa da farkedildi. Uzatmadan Ahmet Akçay ve Aden Deniz kanları %99.9 uyuşmaktadır
Aden Akçay ve Salih Deniz'in kanları %99.9 uyuşmakta izninizle.
Karşımda bir kadın ve babam olduğunu düşündüğüm adam bana bakıyordu ufak bi bakışmanın sonunda derin bi nefes alarak ayağa kalktım benim Ali Asaf'a ihtiyacım vardı.
Telefonumdan numarasını buldum aradım.
-alo aden'im sabah yazdım cevap vermedin bir sıkıntımı var
-alo asaf. Aden'in titreyen sesiyle kaşları çatıldı genç adamın kim kırmıştı onun gözünün nurunu...
-aden birtanem noldu biri bişeymi dedi nerdesin geliyorum hemen
-asaf ben hastanedeyim karışmışım
-ne karışması aden ne hastanesi bu böyle olmayacak bizim sahile gel konuşalım
-asaf kapatma telefonu
-tamam tamam ağlama sen yeter ki kapatmıyorum bak
-yalanmış tüm hayatım yediğim dayaklar sustuğum hakaretler birkeresinde daha ilk okuldaydım daha 1. Sınıftım şuncacık bir şeyim. gülmeye başladım. Okulun fotoğraf çekimi olacakmış ama herkes nasıl heyecanlı annem saçımı şöyle yapar böyle yapar bir umut bende gittim salak gibi sordum anneme.
Ilk önce tuttu ellerimi güldü bana banyoya gitti aldı eline bir makas belime kadar gelen saçlarımı kesti çeneme kadar o kadar ağladım ki saçlarıma.
Asaf ben daha çocuktum canım yandı kalbim acıdı benim.
-deme öyle canına yandığım yalvarırım söyleme öyle ben severim senin saçlarıni yine uzar beline kadar. Acıtma canını benimde canım acıyor.
Ben ağlarken sahile varmıştım bi anda korna sesiyle kafamı çevirdim asaf gelmişti. Arabadan çıktı size yemin ederim bana öyle bi sarıldı ki sanki tüm dünyanın kötülüğünden beni kalbine saklarmış gibi.
Asaf elimi tuttu beni bi banka oturtu en baştan anlatmaya başladım.
Selamm yeni kitabım umarım beğenilir bol bol oy bekliyorum canlarım söylemek istediğiniz birşey olursa yazınn
