I'm In Love With My Enemy [ COMPLETED ]

10

TRIGGER WARNING: COMMITTED SUICIDE, ANXIETY AND DEPRESSION.

January 12, 2022

CHAPTER TEN

Bianca's pov.

I didn't expect that, me and Yumi would be okay.. thanks to Gabriel, sa kapatid pa talaga mismo ni Heart ang dahilan kung bakit buo ang tropa ngayon, it's been two months, malapit na 'yung game nila Marco, kaya parati niya akong ginugulo para lang kausapin or sabihin kay ate Ashtine tungkol sa game niya. Hindi daw kasi siya pinapansin ni ate Ashtine, kaya sa'kin siya lumalapit. Eh, ang alam ko kasi ay tinatapus niya 'yung mga plates niya— may mga side line din kasi si ate, na hindi alam nila Marco. Sa isang flower shop— well, she's the owner. At ang alam ko ay nasa probinsya si ate Ashtine para mag-aliwaliw. Kaya ayun hindi madalas nag-o-online, 'yun rin 'nung mga nakikita ko sa mga post niya, kagabi rin nalaman kung nasa family outing sila ngayon.

Kaya hindi ko na lang ginulo, pero she promise naman na pupunta siya sa game ni Marco, ito namang isa.. pilit ipaalala.

"Tara? Yumi, tulala ka d'yan sa notebook mo." takang tanong naman ni Fatima, papunta kami sa tambayan namin sa isang café, which is Luna's Café, kung sa'n kami naging okay ni Yumi. Napatingin naman ako kay Yumi na kanina pa siya wala sa sarili niya.

"Hoy. Okay ka lang ba? May problema ka ba sa acads?" takang tanong ko naman sa kanya, kaya naman napalingon siya sa'kin.

"Eh, hindi ko kasi gets 'yung math.." sabi niya rinig ko naman 'yung mahinang tawa nila Cassy at Alex, kaya naman sabay kaming napalingon sa kanilang dalawa.

"Ang sabihin mo, mahina ka talaga sa math." natatawang sabi naman ni Cassy kaya naman kita ko kung pa'no samaan ng tingin ni Yumi silang dalawa, kaya naman natawa na lang ako sa kanila.

"Ewan ko sainyo'ng dalawa, alam mo Yumi, tulongan na lang kita d'yan mamaya, kapag nasa café na tayo." seryosong sabi ko naman sa kanya, tumango naman siya, sabay-sabay naman kaming lumabas ng campus— hindi kasama namin si Marco dahil nga ay may training.

"Sige, itago no pa 'yang nararamdaman mo para kay Yumi.. masyado kang halata, Bianca." bulong sa'kin ni Fatima kaya naman napalingon ako sa kanya, kaya naman sinamaan ko siya ng tingin saka ako napalingon sa paligid namin, medyo may distance kaming dalawa ni Fatima, halatang sinundan niya ako para lang mang-asar.

Halata na ba talaga ako? Takang tanong ko naman sa isip ko saka ako nag-iwas ng tingin kay Fatima.

"Alam mo.. manahimik ka na lang d'yan, ikaw kaya ang obvious na may gusto kay Heart sa kaibigan mo." sabi ko naman sa kanya saka ako unang pumasuk sa kotse ko, ganun din naman siya, sa'kin siya sasabay. Pati si Heart, bali separate kaming mag-kakaibigan, si Marco naman ay susunod na lang after ng training niya.

Nang makarating sa café ay gulat akong nandun si Marco!

"Anong ginagawa mo dito, 'cuz? Ang bilis mo naman?" takang tanong naman ni Heart kay Marco.

"Kanina pang alas-tres tapus ang training namin, by the way Bianca.. kailan babalik si Ashtine?" takang tanong naman sa'kin ni Marco kaya naman napalingon ako sa kanya, siya lang talaga ang lalaki sa barkada, at least may lalaki kaming parating kasama.

"Before you're game, I guess.. uuwi rin naman 'yun, just chill.. Marco and wait for ate Ash." seryosong sabi ko naman sa kanya, kaya naman napabuntong hininga na lang siya saka siya nag-iwas ng tingin sa'kin. Hindi pa rin alam kung anong plano ni ate Ashtine, aalis kasi si ate Ashtine after she graduate, papuntang Spain.

"Atat makita, jowa? Malay mo.. pag-dating niya she already have a boyfriend na." si Heart, kaya naman natawa ako dahil sa sinabi niya. Ang alam ko kasi may nanliligaw sa kanya sa province nila, pero ang alam ko hindi gusto, iba kasi ang ugali.. ang alam kung gusto niya— ay 'yung katulad ni Marco, 'yung seryoso.

"Yumi, patingin ako kung sa'n ka nahihirapan.." Sabi ko naman sa kanya, sakto namang katabi ko lang siya. Tumango naman siya saka niya ilinabas 'yung notebook niya sa isang subject, which is math.. may hindi lang siya maintindihan kaya in-explain ko na lang sa kanya, good thing alam ko 'yun.

"Thank you.." sabi naman niya sa'kin tumango na lang ako sa kanya.

"No worries, if may hindi ka pa na-iintindihan sa mga lessons niyo, you can call me." seryosong sabi ko naman sa kanya, kaya naman rinig ako ang mahinang tili ni Fatima, kaya naman agad akong napalingon sa kanya. Saka ko siya sinamaan ng tingin.

"Yumi, hindi ba't bukas na ang 9th monthsarry ni Jane? Dadalawin mo ba siya bukas?" takang tanong naman ni Heart kaya naman napalingon ako sa gawi ni Yumi, bigla na lang nag-iba 'yung expression ng mukha niya.

"Oo naman, miss ko na rin naman si Jane, eh. Daya nga niya eh, siya nga lang 'yung kakampi ko sa bahay, iniwan niya pa ako." seryosong sabi naman ni Yumi, kita ko naman kung pa'no siya nasasaktan, nakikita ko 'yung pain na meron siya, dahil nakikita sa kanyang mata 'yun. Hindi pa rin siya okay, hanggang ngayon. Halatang sariwa pa sa kanya kung anong nangyari 'nung araw na 'yun.

"You can't let go of that past, halata.. kaya ganyan ang nararamdaman mo." sabi ko naman sa kanya kaya naman napatingin siya siya sa'kin ng nag-tatakang reaction.

"You cannot let go, nang ganun-ganun lang. Halata kasing hindi ka pa rin okay, hanggang ngayon kahit nine months na bukas nag nakalipas.. you still blamed yourself because of what happened in that day.. ganyan ako.. I have a brother, may cancer siya— five years old palang siya 'nun, kaya hindi kinaya ang lahat— I lost him.. and also I lost my twin sister." seryosong sabi ko naman kaya naman napatingin sa'kin ang mga kaibigan ko, lalo na si Yumi na seryoso siyang nakatingin sa'kin.

"Hindi ko pa kasi kayang kalimutan kung anong nangyari eh, kasalanan ko rin naman 'yung nangyari sa'min ni—" hindi ko na pinatapus pa ang kung sasabihin ni Yumi ng mag-salita na ako.

"Stop blaming yourself, sa kung anong nangyari. Hindi mo kasalanan 'yun, hindi naman kasi madali talagang kalimutan ang lahat, well sabi mo nga.. niyo— close kayo ng kapatid mo, kaya hindi madaling makapag-move-pn, tignan mo'ko.. ngayon, actually I also suffered a lot, I also.. diagnose with depression, dahil sa mga kapatid ko. Hindi ko kinaya.. sila lang kasi ang meron ako simula 'nung nag-hiwalay ang parents namin." seryosong sabi ko naman sa kanya, kita ko naman kung pa'no may luhang namumuo sa kanyang mga mata, I can't seeing her.. crying like that, hindi ko alam kung bakit.

"Alam niyo ang drama niyo! Tama na 'yan! Naiiyak na ako!" si Fatima, natawa naman kaming dalawa ni Yumi dahil sa reaction at pinag-sasabi ni Fatima.

"Epal ka kahit kailan! Hindi mo kasi naranasan kung anong sakit ang pinag-daanan namin ni Bianca, bwesit ka kasi— nag-iisang anak ka lang!" sabi naman ni Yumi, kaya naman natahimik sila, pero si Fatima ay hindi talaga natahimik. Kasi may pinag-sasabi na naman siya.

"Syempre, alam ko kung anong pinag-da-daanan niyo, nag-papatawa lang ako. Alam ko kung pa'no ka rin ma-depress Yumi, sinabi sa'min nila Tita, you committed suicide, eh.. buti na lang nakita ka nila Tita." sabi naman ni Fatima kaya naman natigilan ako dahil sa sinabi niya, hindi lang pala ako.. pati si Yumi, naranasan 'yun.

"Nag-suicide ka?" takang tanong ko naman sa kanya.

"Yup, hindi lang 'yun ang unang beses kung ginawa 'yun." seryosong sabi naman ni Yumi.

"What?"

"Pero, dapat hindi mo pa rin 'yun, ginawa. May mga bagay na solution sa mga problema." seryosong sabi ko naman sa kanya.

to be continue..

Follow me here for more update:

Wattpad: LadyUnderTheDarkness
Facebook: LadyUnderTheDarkness STORIES
Instagram: _ladyunderthedarkness
TikTok: a_ladyunderthedarkness
Twitter ( x ): LUTD_WP

— LadyUnderTheDarkness —