I'm In Love With My Enemy [ COMPLETED ]

05

December 28, 2021

CHAPTER FIVE

Ashtine's pov.

Kanina ko pa na nahahalata at napapansin na tumitingin sa'kin si Marco.. and I didn't know. Hindi ako sanay na may tumitingin sa'kin, hindi ko na lang siya pinansin pa ay tumutok na lang ako sa laptop ko, nasa condo kami ngayon ni Bianca, kasama namin sila Heart at Fatima kaya ang iingay na naman nilang tatlo, sama mo pa 'yung malakas na tawa ni Fatima, kahit naka head sit ako ay naririnig ko pa rin ang tawa ni Fatima.. kaya hindi ko na lang ilinagay iyon sa aking tenga. Wala akong ginawa kundi lumabas na lang ako sa kwarto— may kwarto kasi ako dito sa condo ni Bianca, lumabas na lang ako saka ako umupo sa sofa kung nasaan sila ngayon nakaupo.

"Ate Ashtine, wala ka ba talagang naging boyfriend?" takang tanong naman sa'kin ni Fatima kaya naman napatingin ako sa kanya ng seryoso.

Hindi ko alam kung bakit kailangan pa nila malaman 'yun, at alam kung may dahilan. At alam kung si Bianca ang may pakana. Natahimik na lang ako.

"Wala eh, bawal eh.. kahit nasa tamang age ako ay hindi pa rin pwede.. ayaw kasing mag-karoon ako ng boyfriend 'nung kapatid ko na bunso." seryosong sabi ko naman kaya napatingin sa'kin si Bianca ng seryoso sa'kin. Tsaka ngumisi sa'kin, 'yung ngisi na 'yun ay 'yung ngisi na 'yun ay parang talagang may gagawin na kalukuhan.

"Takut kasi mag-jowa, mag-jowa ka na kaya wala naman siya dito, nasa Province naman siya." natatawang sabi naman ni Bianca, kaya naman inis ko siyang binato ng unan, buti na lang talaga ay naka-ilag siya.

"Siraulo. Sige reto m—" hindi ko na natapus 'yung sasabihin ko nang mag-salita si Heart, napangisi sila sa'kin ngayon, silang tatlo.

"Reto kita kay Marco." halus na sabay nilang sabi kaya naman napatingin ako sa kanila, tinignan ko naman silang tatlo, seryoso ko silang sinamaan ng tingin.

"Yeah, halata naman kasi eh.. natamaan 'yun, haha! Imagine kaka-kilala niyo palang kanina dahil sa ginawa ni Yumi sa'yo, tas 'nung nasa cafeteria tayo.. halata namang may gusto sa'yo dahil palang sa mga titig niya." seryosong sabi naman ni Fatima, kaya naman napabuntong hininga na lang ako sa kanya. Nahalata niya pa 'yun? Hayst, well.. hindi ako na-a-attract agad-agad, iba ako sa mga babae.

"Nahalata niyo pa 'yun, wews.." natatawang sabi ko naman ko naman sa kanila, ilinabas naman ni Heart 'yung phone niya. Kaya naman napatingin ako sa kanya ng seryoso.

"What are you doing?" takang tanong ko naman kay Heart.

"Texting my couz, bakit?" takang tanong naman ni Heart, kaya naman napatingin ako sa kanya.

"Hoy! Seryoso ka ba talaga?" natatawang sabi ko naman.

"I was joking, Heart!"

"Walang joke sa'min, ate!" sabi ni Heart kaya naman napabuntong hininga na lang ako sa sakanya.

"Kaka-kilala palang namin ng pinsan mo, jusq!" sabi ko naman sa kanila. Tumawa lang sila ng malakas kaya naman sinamaan ko sila ng tingin.

"Oo nga, pero.. wala pa namang nagiging girlfriend 'yun, eh.. like you na wala ring nagiging boyfriend." pang-aasar naman ni Bianca kaya naman napailing na lang ako sa kanila, kaya naman natahimik na lang ako.

"Heart, Fatima.. dito ba kayo mag-d-dinner? Mag-7 pm na oh." seryosong sabi ko naman sa kanila, saka ako tumingin kung anong oras na sa relo.

"Uh, malapit lang naman ang condo namin dito ni Fatima, tsaka kasama namin si Marco sa condo."

"Tinatanong ko ba si Marco?"

"Eh?"

"Mag-luto ka na lang sa kusina ate Ashtine!" natatawang sabi naman ni Bianca, ako pa talaga ang pinaluto niya? Eh, condo niya 'to.

~•~•~•~•~•~•~

Yumi's pov.

Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto kung asarin 'yung bagong transfer eh, hindi ko maintindihan 'yung sarili ko. Mas nagiging buo 'yung araw ko kapag nakikita ko siyang napipikon, hindi ko rin alam kung anong nangyayari sa sarili ko. Hindi ko tin maintindihan ang sarili ko, dahil ini-stalk ko ang kanyang mga social media accounts. I'm using my dump account para hindi halata na ini-stalk ko siya.

Mag-two months na siya sa University, kung saan kami nag-kakilala. Hindi ako ganito noon, pero bakit? Bakit pag-dating sa kanya at gusto kung mag-patalo? Napatingin naman ako kay Mommy na bigla na lang niya ako sinigawan dahil nakatingin na pala ako sa malayo, dahil kay Bianca 'to, bakit ko ba siya iniisip?

"Yumi! Bakit ba tulala ka d'yan? Hindi ka nakikinig sa pinag-uusapan naming ng Daddy mo!" seryosong sigaw sa'kin ni Mom, kaya naman napabuntong hininga na lang ako.

"Wala po, Mom." sagut ko naman sa kanya. Saka ako nag-iwas ng tingin, tinapus ko na lang 'yung pag-kain ko, hindi ko rin naman inaasahan na uuwi sila ngayon, dahil wala naman silang time para sa'kin, unless kung may nalaman na naman sila kung anong pinag-gagawa ko sa University, natigilan naman ako ng biglang nag-salita si Daddy.

"I heard may bago ka na namang pinag-tri-tripan, kailan ka ba titigil? Buti na lang ay hindi pinapatulan 'nung Bianca, I heard na kick-out siya sa USTe." seryosong sabi naman ni Daddy kaya naman natigilan ako dahil sa sinabi niya, bakit naman niya kilala 'yung binubully ko sa University? May nag-sabi ba?

"Mag-tino ka na.. Yumi, you are not child anymore to that things." seryosong sabi naman ni Mommy, napangisi naman ako kay Mommy dahil sa sinabi niya.

"Nag-kaganto lang naman ako dahil sainyo, eh. Simula 'nung nawalan na kayo ng time sa'kin, I've been through a lot— but pa nga sila Cassy at Alex, hindi ako iniiwan. Eh, kayo? Parang iniwan niyo na ako, kung uuwi naman kayo dito— sermon ang aabutin ko sainyo? Mas okay pa nga kung nandito si Jane, eh. Mas masaya siguro ako na lang 'yung nawala at hindi siya!" sabi ko naman sa kanila saka ako tumayo, at tumalikod.

"Yumi!" sigaw ni Mommy pero hindi ko na lang sila liningon pa, ever since me and Jane got into accident— dahilan kung bakit namatay ang kapatid ko, nag-bago ang lahat.  Hindi ko naman 'yun kasalanan kung bakit.. kung bakit nangyari 'yun, how I wish na ako na lang 'yung namatay at hindi si Jane, si Jane lang ang tanging kakampi ko sa bahay na 'to, pero wala eh.

Iniwan niya akong mahina.

Pumasuk na lang ako ng sa kwarto ko saka ako nag-lock, it's been eight months simula 'nung namatay si Jane. Sa loob ng ilang buwan na 'yun, ganito ang sitwasyon ko, nambubully— parating sermon ang abot sa kanila.

Hindi ko naman kasi inaasahan na 'yung gabing 'yun ay mawawalan ng preno 'yung kotse ko, dahil na rin 'dun ay hindi ako makapag-maneho kapag gabi, kahit naman gabi— it haunting me.

“Nag-kaganto naman ako dahil saenyo eh. Simula nung nawalan kayo ng time para sa’kin. I was change a lot. Buti pa nga sila Cassy at Alex, hindi ako iniwan. Eh kayo? Parang iniwan nyo na ako eh. Kapag uuwi kayo.. sermon. Mas okay pa ‘yung nabubuhay si Jane eh!” sabi ko saka tumayo at tumalikod kaila Mommy

to be continue..