Chapter 5

4.7K 116 0
                                    

Ang cute talaga ni lorrine

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lorrine's POV

"Nasa...." Tumigil muna saglit si Aleng Nuneth at tsaka huminga ng malalim

"Nasa prisinto sya" pag kasabi nun ni aleng nuneth bigla akong nanghina dahil sa naarinig ko

"N-nasa p-prisinto sya?, p-pero bakit?"

"Dahil napag bintangan sya, na sya ang nag nakaw ng ₱400,000"

"Hindi magagawa yan ni mama. Eh asan si arlene"

"Si charlene? Andun sa prisinto nag mamaka-awa na pakawalan ang mama mo"

"San pong prisinto ang tinutukoy nyo? Pupuntahan ko sila"

"Sa *******"

"Salamat po aleng nuneth"

"Walang anuman"

At dali dali na akong nag bihis at pumunta sa prisinto kung nasaan si arlene at si mama

~~sa prisinto~~

Dumiritso ako dun sa police na nakatayo sa table

"Kuyang pulis, dito po ba naka-kulong so Teressa Layugan?" Tanong ko sa kanya

"Ahh oo dito nga at kasama nya yung batang babae, siguro anak nya yon. Dadalawin mo ba?"

"Opo!"

"Osige halika dito" at sinamahan na ako ni kuyang police papunta kila mama

Nang makita ko si mama agad agad akong tumakbo papunta sa kanya at yinakap habang may tumutulong luha kahit may harang na bakal sa harap namin

(A/N:Pasensya na po, ang ibig sabihin nung may bakal at yung sa prisinto yung bakal yung pahaba. Aishh basta yun na yun)

"Lorrine bakit ka nandito? Diba dapat nasa bahay ka at hindi dito, umuwi ka na at mag-aral, diba may pasok ka pa?" Sunod-sunod na tanong ni mama at humiwalay na ko ng yakap at hinawakan naman sya

"Mama wag kang mag-alala dahil makakalaya ka rin dito sa lalong madaling panahon"

"Lorrine wag mo na akong alalahanin, umuwi ka nalang sa bahay. Anak sumama ka na sa kanya para makakain ka na" sabi in mama sabay tingin kay arlene

Bakit ganon? Si Arlene tinawag nyang anak pero ako hindi?. Lumapit na lang ako kay arlene

"Halika na Arlene umuwi na tayo" at umalis na kami in arlene duon

~~sa bahay~~

"Arlene mag-saing kana, wala si mama eh. Ako na bahala sa ulam natin" utos ko kay arlene

"Bakit hindi ikaw mag-saing? Kita nang nag-aaral ako eh"

"Sige na naman arlene, para kay mama" sabi ko gamit ang nakaka-awa kong mukha pero tiningnan nya lang ako at nag salita

"Still no %@(3 sister" medyo hindi ko naintindihan yung word bago mag sister kaya pina-ulit ko sa kanya

"Ano?, paki-ulit mo nga"

"Wala, I change my mind ako na magsa-saing"

"Osige dito ka lang ha, aalis lang ako saglit"

Pumunta ako sa tokador ko at kinuha yung ipon ko. Kumuha ako ng ₱50.00 at lumabas ng bahay at pumunta sa palengke

~~sa palengke~~

Dumiritso ako sa bilihan ng lutong ulam

"Ate mag kano sa adobo?" Tanong ko

"₱50.00"

Ay ang mahal naman, ubos na agad pera ko nun kung tutuusin

"Eh sa gulay po mag kano?"

"₱30.00 pero sayo bente nalang"

"At salamat po, sige isa nga pong balot"

Nag lagay na ng gulay sa plastic yung babae kaya binayaran ko na at umalis na

~~sa bahay~~

"Arlene ito na yung ulam mo kumain ka na" sabi ko at inilagay na sa plato yung ulam

Tiningnan naman yun ni arlene

"Gulay?!, ang daming putahe gulay pa?! ayoko nyan kung gusto mo ikaw nalang kumain nyan bibili nalang ako"

"Ayaw mo sige? Bumili ka na lang teka kuha lang ako ng pera" aalis na sana ako para kumuha ng pera kaso

"Wag na!, may pera naman ako eh, sige bye" at tumakbo na palabas si arlene

Anong nangyari dun? Nakainom ba yun ng isang basong kape at nerbyos na nerbyos, oh well kakain na nga lang ako

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hello readers! Namiss nyo ba ako? Syempre
.

.

.

.

.

Hindi!!! Sorry kung 2 weeks na nga akong nawala boring pa yung chapter but don't worry baka ganahan ako sa next chapter. And @SilentGirl11 thanks sa vote, l♥ve y★u ;)

The billionaires long lost daughterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon