Dövmeli dev gibi cüssesi ile tam karşımdaydı şimdi.
Ona dokunmam yasaktı öyle değil mi?
Eğer kendimi tutamazsam,
İşte o zaman ölümümün nasıl olduğunu öğrenmiş olacaktım.
Lalisa Pranpriya Manoban & Jeon Jeongguk
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23. Bölge Petra Kapalı Araştırma Alanı
Bana gönderilen istek üzerine odamdan çıkmış ve 23. Bölgenin hücre yöneticisinin odasının önüne gelmiştim. Normalde verdiğiniz temrinlerin ya da isteklerin geri yanıtları odanıza mektup şeklinde gelirdi. Sizi nadiren odalarına çağırırlardı bu yüzden baya endişeli ve gergindim.
Suratımı stabil tutmayı aklımda tutarak elimi kaldırdım ve kapıya iki kere tıklattım. Kapıdan bir klik sesi geldiği gibi kulpu indirerek içeriye adımladım.
Yöneticinin masasıyla aramda 1-1,5 metre kala durdum ve saygıdan eğilip kalktım. "Beni çağırmışsınız." Sesimi sorgudan çok 'dediğinizi yaptım geldim' gibi çıkarttım, aksi olsaydı sıkıntı olabilirdi.
"Merhaba, Lalisa. Otursana." Diyip önündeki siyah deri koltuğu gösterdi, dediğini yaptım ve oturdum. "Doğrusu temrinin altındaki istek beni baya meraklandırdı çünkü böyle bir şey istemek biraz şey." Düşünüyormuş gibi yaptı, sonrasında ise cevabını bulmuş gibi bana döndü. "Yürek ister." Dominant ifadesi suratında geri dönerken konuşmaya devam etti. "Garibin psikolojik durumunu bahane edip dışarıyı görmesini talep etmişsin. Doğrusu biraz bahane gibi geldi umarım arkasında," bakışları sertleşti "herhangi bir ilişkisel duygu yoktur. Sözleşmeyi hatırlayalım."
"Madde 6: Gariplerle araştırmacı arasında herhangi bir duygusal birliktelik olamaz ve olması talep edilemez. Garibin herhangi bir yaklaşımda bulunması araştırmacıyı etkilememelidir. Eğer araştırmacı tarafından bir adım atıldığı fark edilirse, görevine son verilir." Soluksuz söylediğim madde sonrasında kafasını aşağı yukarı salladı.
"Bravo, bunun farkında olduğunu varsayarak bahaneni ve isteğini onaylıyorum." masanın bir çekmecesini açarak içinden çanta çıkardı ve kilitlerini açıp bana çevirdi "Tabii bunu kullanman şartı ile." Pek bir seçeneğim yoktu, küçük isteğimin bu kadar dert açacağını düşünmemiştim.
Beni deniyordu, eğer onaylamazsam duygusal bi bağ olduğunu düşünecekti.
Kafamı onaylar manada salladım ve çantayı kilitleyip bana itelemesini izledim. Ardından masanın üzerindeki yazılı bir kağıdı alıp imzaladı ve bana verdi. "Korumalara haber verdim fakat herhangi ihtimale karşı kağıt yanında bulunsun." Bir elime çantayı alıp diğer elimle de kağıdı aldım ve ayağa kalktım. Sesli bir şekilde teşekkürümü ettikten sonra eğilip kalkarak odadan dışarıya çıktım.
Beni Jungkook ile olan randevuma yakın bir vakitte çağırmıştı bu yüzden biraz geç kalacak gibiydim ama bana verdiği izin kağıdına bir göz gezdirdiğimde dışarısı için 2 saatlik bir izin verdiğini fark ettim.
