Gözlerimi açtığımda etrafı buğulu bir şekilde görüyordum yüzüme hucum eden güneş ışınları gözümü kısmama sebep oluyordu gözlerimi tam anlamıyla açtığımda etraftan gelen bir bağırma sesi duydum ''Uyandı'' .
''Canım iyimisin?'' dedi biri,sanırım melike'ydi gözlerimi açıp ona baktım.En sonki olaylar geldi aklıma şu an kan beynime gitmiyordu sinir hücrelerim kasılıyordu sanki .
''Ben en son'' , cumlemi tamamlayamadan içeri neredeyse benimle yaşıt gibi görünen uzun boylu esmer bir çocuk girdi atalay kadar yakışıklı olmasada pekte fena sayılmazdı melike esmer çocuğa bakıp ''Atalay nerde?'' diye sordu ,esmer çocuk elini saçlarının arasından gezdirerek muzhip bir şekilde ''İşleri var onları halledicek'' dedi sonra bana dönüp ,''Tanışmak için iyi bir zaman değil ama ben semih'' dedi gülümseyerek ardından elini bana doğru uzattı bende elini yavaşça sıkıp ''Bende melike tanıştığıma memnun oldum'' dedim gülümsemeye çalışarak şu an başımda filler depişiyordu resmen kan beynime gimiyordu sanki.''Bana ne oldu??'' dedim sakince melikede elimi tutup konuşmaya başladı ''Atalay seni sadece korkutmak istemiş amacı seni öldürmek falan değilmiş elektrikleri kesip hayalet kılığında seni korkutucakmış ama elektrik şantellerini indirirken ufak bir yangın çıkmış fakat söndürememişler alevler git gide büyümüş'' dedi ,yanda duran komidinin üzerinden bir şişe suyu alıp kafasına dikti bende melike'nin elini dahada sıkarak ''Ben en son düştüğümü gözümün karardığını hatırlıyorum beni kim kurtardı'' dedim yutkunarak bir yandan ne kadar saçma bir soru sorduğumu düşünüyordum atalay'dan başkası kurtaramaz zaten dicektim ki ''Görevli çocuk çıkarmış seni ordan '' dedi.İçimdeki sesim sana oyun oynamış desede içimdeki sesi bastırıp ''hayır'' dedim ama bunu sanırım sesli bir şekilde söylemiş olmalıyımki melike bana ''ne hayır'' dedi bende konuyu değiştirip atalay ne bok yiyordu dicektim ki annemler geldi.
***
Okula adım attığım andan itibaren herkes bana bakıyordu kıyafetlerimde sorunmu var acaba diyip kıyafetlerime bakım gayet güzel görünüyordum.En sonunda okul bahçesinden okula girdim bana bakışlarından sıkılmıştım üstelik ne için öyle garip baktıklarınıda bilmiyordum.Okul koridorundan sağa çıkıp merdivenlere yöneldim yürürken yanımda ki kızlardan biri ''Aramızda ne korkaklar varmış!!'' dedi alayla banamı demişti bu sürtük ben yanlışmı anlamıştım gözlerimi kısıp tam ona cırlıyıcaktım ki melike ''Gel benimle sana birşey göstericem'' dedi yandaki kıza sen bekle ben sana göstericem bakışı atıp önüme döndüm.Melikenin koluna girmiş kantine doğru gidiyordum melike telefonunu cebinden çıkartıp bir video açtı videoyu izlediğimde ağzım beş karış açık kalmıştı sinir hücrelerim kasılıyordu şu an sinirden ağlamamak için kendimi zor tutuyordum içimdeki sürtük ses haklıymış atalay bana oyun oynamış melike bana üzgün bir ifadeyle bakarken ben olduğum yerde mıhlanıp kalmıştım arkadan ''Dünya'' diye bir ses duydum sanırım atalaydı beni kolumdan tutup kendine çekti sonrada elini çeneme katıp ona bakmamı sağladı ah! lanet olsun şu an ağlıyordum bana noldu dercesine bakıyordu gözlerimi devirip ''Hiç bişi olmamış gibi bana davranma !! kalkıp beni öylece ölüme terkettin ya görevli gelmeseydi üstelik birde o korku dolu anlarımı facebook'ta millete mesaj olarak atmışsın inanmıyorum sana!!'' dedim bağırarak ardından yüzüne tokat attım o kadar sert vurmuş olmalıyımki yüzü çevrildi şu an bütün okul bizi izliyordu atalay arkasına dönüp ''Dönün lan önünüze!!''diye bağırdı bende arkamı döndüm ve koşmaya başladım atalay arkamdan ''o görevliyi ben...'' gerisini duyamamıştım çünkü ondan fazlasıyla uzaklaşmıştım okulun arkasına doğru koşuyordum rüzgarın soğukluğu içimi ürpetiyordu atalay'a kırılmıştım ben ona hiçbirşey yapmamıştım ki.
Yarım saat sonra yukarı çıktım.Sınıfa girdiğimde atalayı görmedim semih'in yanı boştu atalayla oturamazdım onun yanına gelip ''Bir süre yanında otursam sorun olurmu?'' dedim gülümsemeye çalışarak ''Tabikide olur gel otur '' dedi gülümseyerek.Çantamı atalay'ın sırasından alıp semihin sırasına koydum sıraya eşyalarımı yerleştirdikten sonra oturdum semihin sırası ortada en arkadaydı bayada rahattı burda ne bok yersem yiyim hocanın gözüne pekte çarpıcağını sanmıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUTSUZ VAKA ©
Novela Juvenil-Hiç aşık oldunmu? +evet,sence nasıl bu hale gelebildim. -Üzgünüm ama bundan sonra burda kalmak zorundasınız bayan dünya. Diyerek ela gözlerimin içine hüzünlü bir şekilde baktı.Benim hikayem mutlu sonla bitmicekti bir masal da yaşamıyorum her masal...
