tattoo, chanlix

five

Kot ceketimin kıvırdığım kollarını düzeltirken bir yandan da sokağın karşısına geçmeye çalışan insanları izliyordum. Derslerim bitmişti, havanın da tam sevdiğim gibi kapalı olmasını fırsat bilerek eve yürüme kararı almıştım ancak bu karar çok da uzun sürmemişti çünkü her ne kadar eve gitmek için sağ tarafa geçmem gerekse de kendimi sol taraftaki işlek caddenin sonunda bulunan dövmeciye ilerlerken bulmuştum.

Şimdi ise geri dönmek için geç olmadığını düşünerek arkamı dönüp eve gitmek istiyordum ancak açılan kapının sesiyle bunun artık imkansız olduğunu anlamıştım.

"Felix? Ne işin var burada?" Beni görmeyi beklemediğini belli eden yüzü ile bana bakarken bu ani karşılaşma karşısında ne yapacağımı bilemeyerek ona el salladım.

İki metre ötemde duran çocuğa el sallamıştım. Hem de onun dükkanının önünde ona geldiğim çok açık bir şekilde belliyken.

"Eve dönüyordum ancak buraya gelmem gerekiyormuş gibi hissettim bilmiyorum ortamı çok beğendim sanırım." Mahçup bir şekilde gülümsedim. "Ama randevun yok sanırım çıkıyor muydun?"

Elini saçlarından geçirerek kapattığı kapıya bakıp tekrar bana döndü. "Randevum yok. Bazı günler çok müşteri almayıp kendime zaman ayırmak istiyorum, işlerimi sabah bitirdiğimde de böylece gün bana kalmış oluyor."

"Anladım. Ben de belki burada olursun ve yaptırmak istediğim diğer dövmeler hakkında bilgi alabilirim diye düşünmüştüm ancak hafta içi bir gün gelirim artık."

Elini hızlıca omzuma yerleştirdi. "Saçmalama. Ben de kahve almaya gidiyordum şimdi. Eğer müsaitsen birlikte gidebiliriz. İster misin?"

"Nasıl istemeyebilirim ki aptal?" diye geçirdim içimden. "Kendine ayırdığın günü de iş konuşarak boğmak istemem seni. Hem arkadaşlarınla yapacakların vardır engel olmayayım."

LÜTFEN ENGEL OLAYIM.

"Yapacak hiçbir şeyim yok ayrıca işimi seviyorum ve iş konuşmak beni asla boğmaz. Özellikle seninle." Dediğinin farkına vararak düzeltti. "Yani anlayışlı ve samimi birisin böyle insanlarla çalışmak hoş. Hadi burda dikilmeyelim de bir yere gidelim. Orada devam ederiz." Kafamı onaylar bir şekilde salladım ve kapüşonumu başıma geçirerek yanında yürümeye başladım.

🖇

chan:
beyler
plan iptal
çıkmayın hiç

bin67:
ya amk
NEDEN
OTOBÜSTEYKEN Mİ SÖYLÜYOSUN BUNU

jisung:
ben. sakin. bir. insanım.

jeongin:
hyung
sabah erken kalkmıştım...

chan:
oğlum
spor yapmışsınız hava almışsınız ne güzel sağlıklı yaşam
her gün yüzümü görüyorsunuz zaten
iptal dediysem iptal

jisung:
ne oldu peki
iyi misin

chan:
ÇOK İYİTİM AMK|
ÇOK
has|
iyiyim

bin67:
açıkla

chan:
pff
felixle karşılaştım dükkana geliyormuş
kahve içmeye geldik

jeongin:
ekildik...

chan:
salı günü sadece bir randevum var
gelirsin ve durmana izin veririm
ayrıca telefonumda adını jeongin yapmışsın görmemiş gibi davranırım