•1•

17 3 2
                                    

Pera- Pencerenden
"Boşver, bir umut yeter nefes almaya"

Mina Lança

20 yaşında, aile baskısından çok bıkmış ve o yüzden üniversite tercihini şehir dışı yapan, üniversiteyi kazanmış olmasına rağmen maddi sıkıntıdan dolayı okulunu dondurup, çalışıp, kendi birikimiyle gitmek için uğraşan ve şuan İzmir'de Dokuz Eylül Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği okuyan, 5 aydır yurtta yaşayan kız.

Evet, o kişi benim. Ailesinden uzak olunca huzur bulacağını sanan ama bir lanet gibi derdi ve sıkıntının da gittiğin yerde peşini bırakmadığını ve kara leke gibi sürekli üstüne yapışan, taşımak zorunda kaldığın bir yük ve ben bu yükten kurtulamıyorum.

Kurtulacağımı sandım, denedim ama olmuyor. Bıktım aile kavramından, keşke hayatımdan silinip gitse o kadar mutlu olacağım ama nerde o günler.

Peki şuan ne mi yapıyorum. Her akşam olduğu gibi Beren ve Şira Beren'in abisi Barlas'ın yanına gittiler ve ben ise kafamı dinlemek için yine pencere kenarına geçip müzik eşliğinde sigaramı yaktım.

İşte huzur bana göre buydu yalnızım ve derdime usanmadan bıkmadan çare bulmaya çalışıyorum, kafamdaki düşüncelerden kurtulmaya çalışıyorum ta ki telefonuma bildirim gelene kadar.

053***: Bakıyorsun pencerenden
053***: Canın yanmış çok derinden
053***: Süzülür birer birer
053***: Hüzünler o gözlerinden
053***: O yemyeşil denizindeki hüznü sevgimle iyileştireceğim (23.55)

5 dakikadır telefonla bakışıyorum. Beren yazdığını düşündüğüm için bakmaya gerek duymamıştım ama baktığımda mesajın kayıtlı olmayan bir numaradan geldiğini gördüm. Bu da kimdi?

"Aman her kimse kim yanlışlıkla yazmıştır" diyip telefonu kenara bıraktım ve sigaramı içmeye devam ettim. Bir yandan da merak ediyordum yazan kişiyi ama umursamayacaktım.

Tekrardan müzik açmak için telefona yöneldiğimde tekrardan bildirim geldi.

053***: Evet Mina sana yazdım
053***: Sana inandıracağım ama zaman gerek güzelim
053***: Ama şimdilik bir umut yeter nefes almaya (00.02)

SEVDİM DESEM •yarıtexting•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin