CELİL

3. Bölüm " Sürpriz Teklif?"

Karşılıklı oturduklarında kalkıp gitmemek  için sıktı kendini Alina. Niye kabul etmişti ki şimdi? Sanki böyle ilk buluşma gibi- Tövbe tövbe dedi içinden. Bu sırada Celil cephesi oldukça memnundu. Kızın ani değişimleri oldukça keyifliydi. Saçını düzelttikten elini kaldırdı. Garson elindeki telefonla yanlarına geldiğinde gülümseyerek " hoşgeldiniz" dedi. Aynı anda karşılık verdikten sonra Celil söze girdi.

" Ne alırsın?"

" Kahve,sadece kahve."

Tebessüm etti Celil.

" Ben bir americano alayım,sen?"

" Latte."

Garson yanlarından ayrılırken stresle elleriyle oynamaya  devam etti Alina. Onun bu halini fark eden Celil ise gülümsemesini silerek kıza baktı.

" İyi misin?"

Alina kendisine seslenen adamla huzursuzca kıpırdandı.

" Kusura bakmayın ama keşke kabul etmeseydim."

" Neden? Fark etmeden bir şeye mi sebep oldum?"

Adamın ince düşünceli oluşuna sevinse de açıklamaya devam etti kendini.

" Sizi tanımıyorum. Burada böyle sizinle oturmak  hiç bana göre değil."

Celil hayranca baktı kıza. Bu devirde böyle ahlaklısına denk  gelmek zordu. Kızı zorlamamak adına anlayışla başını salladı.

" Tamam,seni tutmayayım ben,kahven gelince alır gidersin, olur mu?"

Adamın anlayışlı haliyle gülümsedi Alina.

" Çok sağolun. Olur."

Arkasına yaslandı  Celil. Kahveleri geldiğinde çantasına uzanan  kızın eline dokundu. Alina irkilerek elini çekerken yanlış anlaşılmanın huzursuzluğu ile hemen konuşmaya başladı.

" Ben hallederim demek için."

" Anladım,sadece bir anda- Neyse  ama ben öderim."

" Lütfen,seni buraya ben davet ettim. Ben hallederim."

Daha fazla ısrar etmedi Alina. Celil hesabı ödedikten sonra ayağa kalkarak elini uzattı.

" Tanıştığıma memnun oldum."

Celil de ayaklandı ve  karşısına geçti.

" Henüz adını  bilmesem de,bende öyle."

Diyerek elini tutarak nazikçe sıktı. Elleri ayrıldığında Alina gülümseyerek

" Alina ben "

Dedi. Celil de gülümsedi.

" Seni eve bırakma şansım var mı? Bak cidden niyetim kötü değil. "

Beklenti ile bakmaya başladı. Alina saçını kulağının arkasına atarken başını  salladı.

" Olur,buraya yakın zaten."

Nedense bu adama karşı iyi hisler doğmuştu içine. Tabii bunda patronunun gözüm kapalı güvenirim demesinin de payı büyüktü. Beraber kafeden çıktıklarında Celil lacivert porcheye yönelecekken Alina'nın kendisine

" Celil "

Diye seslenmesi ile olduğu yerde kaldı. Adını  böyle güzel telaffuz edişi ilgisini çekmişti. Yavaşça kıza döndü.

" Yani Celil Bey, yürüsek? Çok yakın."

" Olur."

Diyerek yanına geldi Alina'nın. Yan yana sessizce sahil yolunu arkada bırakarak sokağa girdiklerinde sessizliği bozan Celil oldu.