Bakıcı [BxB]

1. Bakıcı

Okula bu çocukla gidip geliyorduk. Dün yan dairemize taşınmışlardı. Evet dün ayrı bir maceraydı.

Okulda daha ilk günden asyalı olmasından dolayı bir çok söylenti ve ithamla karşılaşmıştı. Zorbalıktı yaşadığı, ama o hiç bir şey olmamış gibi devam ediyordu. Bu garipti. Adı wu yijie. Telaffuz konusunda çevresindeki insanlar sıkıntı yaşadıkları için Axel adını kullanıyormuş.

Dönüş yolundaydık ve yolun sevmediğim kısmından geçiyorduk. Kendini mahalle babası sanan itin yolun kenarına kurulduğu yerden.

İlk taşındığım zamanlarda bana bulaşmaya çalışmışlardı ama umursamamış, görmezden gelmiştim her seferinde. İçimden bir ses Axel'in umursayacağını söylüyordu. Doğrusu bugün ona yapılan zorbalıklara sesini çıkarmamıştı. Ahhh! Bilmiyorum yanımdaki çocuk hem katil olabilme potansiyelini taşıyor hem de kedi gibi. Nasıl tahmin edebilirim. Yeterki işin ucu bana bulaşmasın.

Veee başlıyoruz. İtlerin koklaştığını görüyordum. Sahiplerine Axel'i anlatıyor olmalıydılar. Pişkin gülümsemesiyle "hey yeni çocuk!" Axel'in yüzüne bakmıştım: tepki yoktu. "Hey güzelim yapma ama böyle." dedi pişkinlikle.

Yüzünün ortasına bir tane geçirmemek için kendimi zor tutuyordum. "Hey gay çocuk! Bizimle oynamaya g#tün yemiyor mu? Herkesle yapmışsın bir kere de bizim için yap" dedi. Onlara doğru döndüğümde Axel çoktan o itin yüzüne yumruğu savuruyordu.

Vee hali hazırda kavga patlak vermişti. Oturup izleme niyetindeydim ama annesi onu bana emanet ettiği aklıma gelmişti. Yani başına gelecek her şeyden ben sorumluydum. Ona vurmaya çalışan adamlardan birine yumruğumu savurmakla başladım. Bıktım valla bıktım.

Dakikalar içinde yere devirmiştik onları. Nefes nefese kalmıştım. Axel'e dönmüştüm "arkanda dikkat et!" diye bağırmıştım. Adamın savurduğu bıçak göğsünde bir kesiğe neden olmuştu. Adamın bileğini yakalamıştı ve yere yatırmıştı. Adamın kemiklerinden gelen sesle irkilmiş ve gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Axel, yerden doğrulmuş ve saçlarını geri atmıştı.

O sırada göğsünün yanı sıra kolunda da kan olduğunu gördüm "i-iyi misin?" dedim tırsarak. Hayatımda hiç bu kadar tırstığımı hatırlamıyorum.

"İyiyim ama aynı şeyi bu it için söyleyemeyeceğim." dedi. O sırada gözlerim kemiklerinden kırılma sesi çıkan adama kaymıştı. Acıyla elini tutuyordu. Acısından çığlık bile atamıyordu. Bu, daha dün tanıştığım çocuk hakkında endişeye kapılmama neden oluyordu. Can güvenliğim yoktu resmen bu aç kurdun yanında.

Bakışlarımı farketmiş olacak ki "merak etme sınırlarımı geçmediğin sürece kılına dokunmayacağım" dedi ve bana doğru adım attı.

Yan yana yürüyorduk. Kan kaybediyordu ve bir şeyler yapmalıydım çünkü onun bakıcısı görevindeydim yani işimi düzgün yapmalıydım. Yol üstündeki eczanelerin birinin önünden geçiyorduk. "Hey! Kesiğine pansuman yapılmalı" dedim kafamla eczaneyi işaret ederek.

Eczaneye kısa bir bakış attı ve "tanımadığım insanların bedenimi görmesinden ya da dokunmasından rahatsız oluyorum" dedi.

O sırada okulda yayılan dedikodular gelmişti. Bu konuda düşünmeyi bırakıp bakıcılık görevimi yapmalıydım. Bu konu da kararlıydım. "Farkında mısın bilmiyorum ama kanaman var. Merak etme bir şey yapmayacaklar pamukla pansuman yapacaklar o kadar." dedim ama ikna edebilmişim gibi durmuyordu ani bir sinirle "sanki bakıcın olmaya çok meraklıyım l#n ben! Annemle annen iş birliği yapıp beni başına bakıcı yaptılar diye sanki havalara uçuyorum! Bütün gün peşinden koşup başına bir şey geldi mi diye dolanmak çok mu hoş sanıyorsun? Sırf annemi üzmemek için, iyi bir çocuk olmak için evet dedim. Bütün gün zaten peşinden koştum ve artık bıktım! Sadece benden istenileni yapıyorum. Şimdi sözümü dinle gir şuraya!" dedim. Ne haltlar yediğim sonradan beynimde aydınlanma yaşamama neden olmuştu. Kemiklerim kırılmış ve alçılı halde hastane yatağında görmüştüm birden kendimi.

Sakin görünmesi normal miydi? Bu benim daha çok gerilmeme neden oluyordu. Son nefesimi verecektim şimdi korkudan kendi kendime.

Delici o bakışlarını bana çevirmişti.

Evet helvam fıstıklı olsun lütfen. Anneme onu çok sevdiğimi söyleyin.

"Madem ki bakıcımsın pansumanı sen yap" dedi. Sesinin bu kadar sakin çıkması normal değildi. Yani sinirli olması gerekmez miydi?

Okuyup okuyup durun ama oy vermeyin siz. Sokak kedileri! Pis hayalet okuyucular!

Rica etsem bu kitabımı okuyan arkadaşlar diğer kitaplarına bakabilir mi? Ya ada beni takip edebilir mi? 33 bin okunma alan kitabım var 30 takipçim var(╥﹏╥)