Bakıcı [BxB]

5. Basıldık

Annem amerikan tarzı mutfakta kendine yeşil çay hazırlıyordu, ben de karşısında koltukta oturuyordum. Suçunu bilen çocuk gibi kenarda dururken annem ise gözleriyle kınama cezasına çekmiş gibiydi. Bu cezayı en son ilkokulda almıştım. Sanırım o zaman da biriyle kavga ettiğim içindi. O zamanlar kaşımı gözümü patlatmıştım tabii. Sonrasında akıllanmış ve bir daha bu cezayı almamıştım. O kişi için dövüşmüştüm ilk defa. Yine olsa yine dövüşürdüm. O kişiyi özlediğimi farketmiştim.

Aslında bu defa ceza değil gibiydi. Kınayan gözlerle bakmıyordu bana. Daha çok merhamet ve endişe varmış gibiydi bakışlarında. Acaba ne kadarını duymuştu? Az önce Axel'i uğurlarken annemi salonda koltukta otururken bulmuştuk. Sanırım odada konuştuğumuz her şeyi duymuştu. Aslında ne kadarını duymuştu kestiremiyordum ama yüz ifadesine bakılırsa fazlasıyla şey duymuştu. Beni korkutan da buydu.

Karşımdaki koltuğa oturdu. Beni ise o kadar çok gerilmiştim ki terlemeye başlamıştım. Annem yeşil çayından bir yudum aldı ve mavi gözlerini bana çevirip "evet bekliyorum" dedi.

Ben ise hiçbir şey anlamamıştım "neyi anlatayım anne?" dedim. Kanlı pamukları mı görmüştü acaba? Ya da... Belki sadece habersizce misafir getirdiğimi soruyordur. Umarım...

Annem "peki, ben sıralayım sen de açıklarsın. Neden haber vermeden misafir getirdin? Beni bekleyemeyeceğin kadar acil olan neydi? Kanlı pasuman pamukları neydi? Axel'in üstünde neden senin gömleğin vardı? Odanda tam olarak ne yaptınız? Sen en iyisi en baştan başla neler oldu." dedi ve çayını yudumladı.

Annem çok disiplinli gözükse de nadiren böyleydi. Yani genellikle evde 'neredeymiş benim minik yavru kediciğim? Benim hayatım bu pisi. Isırır yerim bu kedişi' diye gezinirdi. Misafirlerin yanında bile yapardı bunu bazen. Evet bu bazen utanç verici oluyordu.

"Tamam anne, sana her şeyi en baştan anlatayım: Bugün okul çıkışı bir kaç kişi yolumuzu kesip Axel'e zorbalık yaptılar. Biz sadece geçip gitmeye çalıştık ama izin vermediler ve Axel'e ağza alınamayacak sözler söylediler en sonunda kavga başladı işte. O sırada Axel'e bıçak savurdular kolunu ve göğsünü sıyırdı bıçak. Benden pansuman yapmamı istedi, ben de tamam dedim. Ailesini endişelendirmek istemediği için burada yaptık ve eczane de bir yabancının bedenine dokunmasından rahatsız olduğunu söyledi. Böylece burada pansuman yapmış oldum ona yeni bir gömlek verdim çünkü gömleği kanlıydı ve kesilmişti. Anne, ben kötü bir şey yapmışım gibi hissediyorum çünkü bana ceza vermişsin gibi duruyorsun. Gerçekten kötü bir şey mi yaptım?" dedim. Bu hep işe yarardı. 

Annem yanıma oturdu ve bana sarıldı. "Hayır canım, kötü bir şey yapmamışsın. Aksine çok iyi bir şey yapmışsın ama umarım Axel bu durumu ailesine bildirir." dedi ve benden ayrıldı. Elimi tuttu. Bu demek oluyordu ki annem bana söylemeye çekindiği bir şey söyleyecekti. Korkmaya başlamıştım. En son babamı kaybettiğimde elimi böyle tutmuştu. "Ivan, canım... Hayatım bak ben senin seçimlerine, düşüncelerine, hislerine her zaman saygı duydum. Bundan sonra da saygı duyacağım sadece benden bir şey saklamanı istemiyorum. Biliyorsun sen benim yaşama amacımsın. Babanın yokluğunu hissettirmemeye çalışıyorum." dedi.

Üzüldüğümü belli etmemeye çalışıyordum. Babamı özlüyordum ama elimden bir şey gelmezdi. "Biliyorum anne. Ben senden asla bir şey saklamadım ve saklamaya niyetim de yok. Her sorduğuna cevap veriyorum ve bir olay olduğunda anlatıyorum. Eğer aklına takılan bir şey varsa sorabilirsin, anne. Biliyorsun sana asla yalan söylemem" dedim. Bu doğruydu. Annemin karşısına geçince asla yalan söyleyemiyordum. Sanki bir büyüydü bu.

"Biliyorum canım. Ivan, sen erkeklerden mi hoşlanıyorsun?" dedi. O kadar sakin bir ses tonuyla söylemişti ki şok etkisi bile yavaşça gelmişti. Daha sonra "biliyorsun, bunu sorun etmem. Sen benim oğlumsun, minik yavru kedimsin. Yani, erkeklerden de hoşlansan sorun değil. Sadece babaanne olma hayallerim biraz kırılabilir ama sen mutlu olacaksan ben de mutlu olurum. Senin mutluluğun bana yeter." dedi. Sıcak sevgisini hissediyordum.

"Annecim, bu konu hakkında ben de emin değilim çünkü kafamı karıştıran şeyler oluyor. Sana emin olduğumda her şeyi anlatacağım. Ayrıca erkeklerden hoşlansam bile teknoloji sayesinde çocuk sahibi olabiliyoruz. Her neyse, henüz emin olmadığım bir konu hakkında konuşmaya değmez."

Oy verin lütfen:'(