Süt ve Bal 'bkdk'

-7

Omuzlarımda koca bir yük varmış da her saniye baskısı artıyormuş gibi hissediyorum, sesisizliğin çığlıkları etrafımı sarmış bağırdıklarını hissediyorum ,her bir uvuzumun parçalanmaya hazır beklediğini hissediyorum. Yaralarıma deyen her ilaçla biraz daha kirli hissediyorum, annemin gözlerinden akan her yaşla bir kez daha kendimden tiksiniyorum.
Onu hakketmediğimi düşünüyorum,
Daha iyi bir evlat olabilirdim,
Sorunlarımı kendim halletmeli onu üzmemeliydim.
Kendi dertlerimle onu boğmamalıydım.

"Özür dilerim" yeteriz biliyorum ama daha fazla benim için ağla, üzül istemiyorum. Şimdi kollarını bana sardığında eskisi gibi huzur bulamıyorum, senide kendim gibi yapmak istemiyorum."
"Dileme izuku, bunlar benim hatam! Önleyebilirdim, başına gelen her şeyi önleyebilirdim ama yetersizdim." Bir kez daha paramparça ve suçlu hissetim sana kendini yeteriz hissettirdiğim için.

"Belkide en başından babanla kalman çok daha iyi olurdu." Gözlerimde biriken yaşların hızla akmaya başladığını biliyorum ama engel olamıyorum. "Hayır, sen hep benim için en iyisiydin anne hatta hak ettiğimden çok daha fazlası, o adama gitmeye ihtiyacım yok." Göz Yaşların tişörtümü ıslatıyor anne. Ağlama desemede ağlayacağından tek kelime edemiyorum, susuyorum.

Her şeyden çok
Kendimden
Kurtarmak isterdim seni.

..