Süt ve Bal 'bkdk'

-6

Boğazım karıncalanıyor, burnum sızlıyor ve tırnaklarım etlerimi parçalıyordu. Zordu, sanki içimdeki o iğrenç his giderek büyüyor ve beni boğmaya başlıyordu. Nefes almama izin vermiyordu.
Sadece durmak istiyorum, öylece bütün gün. Her gün? Asla kalkamayacak gibi hissediyorum. Sanki kemiklerim bir oyun hamuru.
Uyumak istiyorum ve bir daha uyanmamak, tekrar aynı hisleri yaşamak istemiyorum, sürekli ne yapmalıyım, ne demeliyim diye düşünerek kendimi yiyip bitirmek istemiyorum.
Sadece durmak istiyorum, tamamen durmak.
Aynı olmak her an, her saniye.
Ömrümü sadece yatakta duvarıma bakarak geçirmek istiyorum. Neden hayatımın yarısını okula vermek zorundayım, neden mutlu olmak zorundayım, neden derslerde iyi olmak zorundayım. Herkes olmak zorundamıyım?

Tanrım, hayatım neden bu kadar yorucu, neden her şey bu kadar zor. Bazen sadece yoldan geçerken bir arabanın altında ezilmek istiyorum, böylece her şey aniden son bulur. Sesizlik olur, kimse sana karışamaz çünkü sen artık yoksun, çok güzel olurdu.

Görmezden gelinmek istiyorum ama aynı zamanda istemiyorum. Her şey çok karışık.

Bugün, ah tanrım gerçekten fena dayak yedim.
Lavaboda öylece uzanıyorum, çok acınası.
İğrenç, iğrenç ve iğrenç.
Şuan nasıl hissettiğimi anlayamıyorum bile.
Nasıl hissetmeliyim?

İnan ki biliyorum
Zor
Sanki yarın hiç doğmayacak
Sanki bugün
En zor günün olacak
Sana söz, atlatıcaksın.
Acın geçecek
Hepsi geçer
Eğer zaman tanır
İzin verirsen geçmesine
O zaman izin ver
geçsin
Yavaş yavaş
Tutulmamış bir söz gibi
Unut gitsin

Belkide zaman verip unuttuğumuz için
Aynı hataya tekrar tekrar düşüyoruz.

..