Entering The Wrong Door

Chapter 16

Nakangiti akong humarap sa salamin na nakalagay sa kwarto ko at tinignan ang kabuuan ko. Huminga ako ng malalim at tumango. Pagkababa ko sa baba ay bumungad agad sa'kin si Zoshia at Endrich na nanonood ng cartoons sa Netflix. 

"I'm going.."paalam ko kaya pareho silang napalingon sa'kin.. 

"Saan kayo pupunta, Ma'am?"

"Somewhere."

Tinitigan ako ni Endrich.."I bet, you're going to my siblings."

"One points for you, Hubstrich!"

Napatagilid ang ulo niya.."Don't tell me... hindi kayo sa bahay magkaklase,"

"Overall points for you!"kindat ko sakaniya at kumaway.."Au Revoir, baby!"

[Translation: Good bye, baby!]

Tumango ako sa driver ko at hinintay na makarating kami sa parent's house..

"Good morning, stubborns!"agad kong bungad sa mga kapatid ni Endrich.. 

"Oh, yeah.."tamad na sabi ni Racina.."Buti naman nakadating ka na. Nasa mood ka na ba?"

"Of course.."tango ko at nilapag ang mga damit sakanila na ipinagtaka nila.. "Wear those."

"What?"

"Please.."

Pabuntong-hininga nila iyong sinuot at nang matapos suotin ay taka nila akong tinignan.."What is this crap??"tanong ni Rosita.. 

"It looks like... a farmer--NO WAY!"tili ni Racina.. 

Napangiti ako at tumingin kay Edrin na nags-sketch parin. Tumingala siya sa'kin at ngumiti. Nginitian ko lang din siya at muling hinarap ang mga nakaktanda niyang kapatid.. "Yes way!"masigla kong sigaw.."Since alam niyo na ang gagawin natin ngayon, let's go!"

"What?! Hindi ako sasama?! Can't you see the sun?!"

"What???"

"Napakainit kaya sa bukid! Isa pa! That's eww! Hindi ako pupunta o aapak sa putik na iyon! Mamaya, napakaraming germs pala doon! Isusumbong kita kay Lolo!"

Napatawa ako.."Racina.. Ang bukid ay isa sa mga ligtas na lugar. Walang toxics or kahit anong polution doon dahil puro puno at puro tanim ang nandoon. Ang tangi mo lang malalanghap ay..."putol ko at pinindot ang ilong niya,"..fresh air,"

Sinamaan niya ako ng tingin at tinulak ako pero binaliwala ko na iyon at nakangiti siyang sinundan ng tingin. Sumakay kami sa van na pinahiram muna ni Mommy Rovavie na napapalakpak sa excitement.. Napatingin ako kay Edrin na kumakaway..

"You ready to go?!"tanong ko sa mga nakasimangot na bata..

"Yeah.."

"Okay!"

Kaagad akong nagmaneho at tinahak ang daan patungo sa farm ng mga Silva. Actually, ang farm namin ay hindi lang nag-iisa.. Marami kaming farm dito sa Pilipinas. Pero, ang pinakamalapit ay dito sa Bulacan, which is.. Mini lang siya or maliit lang.. 

"Hey,"tawag ni Rosita sa'kin..

"Hmm?"

"Bakit mo nga pala kami dadalhin sa bukid?"