POV: TINA
Een maandje verstreek en ik begon me wel op mijn gemak te voelen.
Ik was dit stadje inmiddels gewend en op school ging het best oké.
Ik sprak af en toe af met Ray voor huiswerk te maken en had nog een soort 'vriendin' gemaakt.
Ze heette Mabel en laten we maar zeggen dat ze totaal het tegenovergestelde was van mij.
Ik droeg donkere kleding, zij lichte.
Ik was sarcastisch, zij zoet als honing.
Los van onze verschillen waren we toch bevriend geraakt.
Ik hielp haar zich wat zelfverzekerder te zijn en zij, waar hielp zij me eigenlijk mee?
Oja, zij hielp mij zodat ik me niet meer zo alleen op de wereld zou voelen.
Ik werd wakker en zag dat Mabel me al 10 berichtjes had gestuurd en al talloze keren had gebeld.
'Hoi?'
'TINA! WAAR BEN JE! BEN JE DE TIJD VERGETEN?!'
Ik sprong op en zag dat ik me keihard had verslapen.
'KUT!'
Ik had het hele eerste uur gemist.
'KOM NU SNEL! HOTTIE ALERT!'
'Hottie alert? Serieus?'
Ik hing snel op, kleedde me aan, poetste mijn tanden en vertrok.Na me dood te hebben gerend kwam ik aan.
Mijn hoofd was waarschijnlijk zo rood als een tomaat toen ik de klas binnen kwam, want iedereen staarde me aan.
'En waar was u mevrouw Watson?'
'Ik had me versla-'
'1 heel uur? Dacht het niet. Ga maar een briefje halen.'
Ik zuchtte en liep de klas uit naar de receptie.
Onderweg kwam ik nog iemand tegen die blijkbaar te laat was.
Hij opende de deur.
'Heb me verslapen.'
'1 heel uur? Nou vooruit dan.'
Ik was geschokt. Wat had die dude voor impact op iedereen hier?!
Ik liep knarsetandend naar de receptioniste en vroeg om een briefje.
Ze keek me afkeurend aan en gaf me een briefje.
Tsss, mens.' Hoorde ik haar zeggen.
Ik draaide me om en keek haar kwaad aan.
'Tsss Hekssss.' Grijnsde ik.
Ze keek me boos aan en draaide zich daarna om.
0 punten Mevrouw de Heks
1 punt Tina.POV: JAKE
Ik stond vanochtend al om 5 uur op voor een vergadering.
Van pap moest ik erbij zijn, helaas.
'Ze zijn al weken op dezelfde plek. Is het niet tijd om nu aan te vallen?' Vroeg meneer Thornen. Een van de rijkste vampiers in de stad.
'Ja dat lijkt me een goed plan, we zijn hier allemaal voor getraind.' Zei iemand anders.
Ik keek naar mijn vader die recht naar voren keek.
Hij dacht na.
'Als we dit doen, moet het goed.' Zei hij na een tijdje.
'We moeten midden in de nacht vertrekken en toeslaan via een andere kant. Zo zullen ze onze stad niet ontdekken.'
Iedereen knikte en zodra mijn vader opstond stond de rest ook op, ik ook.
'Jullie twee. Jullie houden de wacht. Jullie daar, zorg voor een plan. Ik wil het morgen horen. De rest. Blijf trainen.'
Iedereen knikte en verliet de zaal.Ik was een uurtje te laat. Geen probleem.
Ik liep naar binnen en kwam meteen iemand tegen. Tina keek me verward aan terwijl ze snel langsliep.
Ik deed de klas deur open en zei meteen:
'Ik heb me verslapen.'
De docent wou weer zeik maken maar ik keek haar koud aan en toen liet ze het maar voor wat het is.
Ik keek nog achter me en zag Tina boos naar me kijken.
Wat wat er nou weer met haar?<auteur hier!>
HALLOOOO! Ik leef nog!
Nou half eigenlijk.
Ik heb Corona gekregen..
Blijkbaar wou Corona mij dus toch!😃
Anyways ik zit nu thuis en mijn school is toch dicht dus veel tijd om te schrijven!!!
Het is een korter hoofdstukje deze keer maar ja
Ik moet nog een beetje werken aan de plot line!
Veel leesplezier en tot snel!
JE LEEST
De vampire and the girl
Vampire'Ik wist niet hoe je moest lachen.' 'Ik wist niet dat geluk bestond.' 'Ik wist niet wat vrienden hebben was.' 'Ik wist niks van het dorp.' 'Niks van hem.' 'Ik geloofde niet in vampieren.' 'En geloofde niet in liefde.' 'Tot ik hem ontmoette.' Wanneer...