05

101 5 2
                                    

Ik werd wakker van water. Toen ik mijn ogen opendeed zag ik dat het regende. Onweer. Ik schrok. Ik weet zo'n coole meid is nergens bang voor , maar voor één ding ben ik echt bang. Onweer. Donder en bliksem zijn voor mij taboe. Ik sprong op en rende weg van het meer. Ik kwam weer langs de supermarkt en sprong naar binnen. De kassa mevrouw keek me raar aan maar ging toen weer verder met een klant. Ik nam mijn mobiel. 6 gemiste oproepen van mijn ouders. Snel belde ik ze terug.
'TINA LAURA MARTINI WATSON!' Riep mijn moeder kwaad. Ik zat diep in de nesten.
Ze riep me nooit met mijn  hele naam.
'WAAR OP DE WERELD BIJN  JE!!!'
'Jeezusss mam, ik ben bij de supermarkt.'
'O my God Tina, zo ver?! Ik kom je halen ben er zo.' En toen hing ze op.
Verveeld plukte ik aan mijn nagels.
Na een tijdje zag ik de auto van mijn moeder. Zo snel als ik kon rende ik naar buiten en sprong bijna de auto in.
'Nu ga je mij eens heel snel vertellen waar je de hele tijd was!!!'
'Ik was gaan wandelen en kwam uit bij een meer. Ik was al heel lang onderweg en besloot daar uit te rusten. En uiteindelijk viel ik in slaap.'
Ze zuchtte. 'We maakten ons zo'n zorgen toen we het hoorde onweren.'
Ze keek naar mijn trillende handen.
'Rustig maar. We gaan naar ons huis.'
'Het is niet mijn huis.' Mompelde ik.
Ik keek rechtvooruit en hoorde mijn moeder zuchten.

Toen we 'thuis' aankwamen rende pap naar buiten.
'Tina!!!' Hij knuffelde me stevig.
'Jezus pap, kunnen we naar binnen?'
'Ah tuurlijk tuurlijk.' En liep naar binnen.
Eenmaal binnen kreeg ik een handdoek en een kop thee.
Ik vertelde waar ik de hele dag was geweest en voelde me ineens moe. 'Ik ga slapen.'
'Mooi niet dame. Eerst douchen, daarna slapen.'
Ik schuivelde naar boven.
Het voelde niet als thuis dus ongemakkelijk liep ik de douche in.
Nadat ik had gedoucht liet ik me vallen op bed. Ik had niet eens meer de energie om na te denken over wat vandaag was gebeurd en dat ik in een vreemd bed lag. Alles was al uitgepakt, en voelde een soort van als thuis.
Ik kon mijn ogen niet meer open houden en viel als een blok inslaap.

Hey! De schrijver hier!
Wat vinden jullie tot nu toe van het boek? Sorry voor dit korte hoofdstuk. Ik zal proberen ze wat langer te maken😋
Vragen of iets? Stel ze gerust!

XSunflower28120

De vampire and the girl Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu