Bölüm şarkısı: Cengiz Kurtoğlu, küllenen aşk. (biterim şarkıya.)
*
Sevgi sığmıyor, ne yüreğe ne akla. Sevgisizlik öyle aç bırakıyor ki adamın ruhunu, ufacık bir sevgi gördüğünde sular seller gibi ağlayacak hale geliyor adam. Sevdiğim kadın beni seviyordu ama kavuşamıyorduk. Ne yaşıyorduk biz böyle? Severek kavuşamamanın kitabını yazmıştık.
Mesajlarından sonra eve gelmiş salonumda oturuyordum. Masanın üzerinde Tanem'in fotoğrafları vardı, ses sisteminden Tanem'le ikimize biçtiğim şarkıyı açtım. Şarkıyı duyduğum gibi gözlerim doluyordu boğazımda bitmek bilmeyen bir yumru hüküm sürüyordu.
(şarkıyı açabilirsiniz.
Rakı bardağını resimlerine bakarak kaldırdım: "Sana sevgilim."
Yıllardır küllenmiş aşkın var bende.
Aşkım mekan kurmuş yanan gönlümde.
Beni terk edipte gittiğin halde sana intizara kıyamıyorum.
"Ulan aramızda dakikalar var ama yıllardır uzaksın, ben bu aşkı içimde hiçbir yere sığdıramıyorum!"
"Benim kadar sevene rastlamadıysan, dertlere çare bulamadıysan. Gittiğin yerlerde garip kaldıysan, geri dön." diye bağırarak eşlik ettim şarkıya rakı bardağını masaya bırakıp telefona uzandım. Parmaklarımdan dökülenler kalbimin emareleriydi.
Andaç Haznedaroğlu: Ben nasıl sevebilirsin?
Burukça gülümsedim, iç sesim alayla kahkaha attı.
'Seni kimse sevmedi diye bunu soruyorsun!' dediğinde ona hak verdim.
Begonvil: Seni nasıl sevmem?
Begonvil: Sen beni kurtardın.
"Hah! Asıl sana aşık olduğum için ben kurtuldum. Bu hikayenin tek kahramanı sensin sevgilim.
Begonvil: Sen batman gibi değil misin?
Begonvil: Sen aşk yanımsın.
Sende benim sol yanımsın, güzel gözlüm.
Begonvil: Herkese yardım eden, bunu gizlemek isteyen ortalıkta olmaktan hoşlanmayan mütevazi, bir kadına nasıl davranacağını bilen birisin.
Begonvil: Sence de seni sevmek için ekstra bir çaba harcamış mıyım?
Andaç Haznedaroğlu: Bunlar sadece dışardan gördüklerin.
Begonvil: Evinin terasında Bodrum'u tek başına izlerken, dürüstsün. İçeriyi de görmüş olabilirim.
Hızla etrafıma bakındım neredeydi benim kadınım? İçeride daralıp terasa çıktığım doğruydu.
Andaç Haznedaroğlu: Kimsin sen?
Her şeyim.
Andaç Haznedaroğlu: Evime girmeyi nasıl başardın?
Keşke kalbime girmeyi de başarsan.
Begonvil: Ben begonvilim, senin begonvilin.
Evet sevgilim, benim begonvilimsin.
"O eski yerimizde beklerim seni, üzülme sevgilim affettim seni."
İçeriyi girip şarkıyı kaçıncı olduğunu bilmediğim tekrarındayken masanın üzerinde onun fotoğrafları, bilmem kaçıncı kadeh koltuğa kıvrılarak onu izleyerek uykuya daldığımı hatırlıyorum.
Yıllardır küllenen aşkın var bende.
Aşkın mekan kurmuş yanan gönlümde.
***
Bölüm sonu!
Kalbimizi bıraktık mı?
