3lukangdzaii in a Case

Chapter 1 : Dustpan nanghahakdog

"Nak, nasa labas na si Shantal kasama niya 'yung mga kasama niyong gagawa ng projects" I heard mama's voice outside my room.

"Opo" Inaantok pa'ko pero agad din itong nawala nang marealized ko na ngayon nga pala kami gagawa ng projects and I'm here still in my bed with sleepy eyes while my friends were already downstairs? Ohh shoot, how did I forgot that?

I rushed to my bathroom and brushed my teeth then washed my face in hurry. Tinali ko ang buhok ko sa isang messy bun and the final touch, I put my glasses on. There! Perfect!

"Hello Adii!"

Frisha greeted me as I'm walking downstairs and the rest of them follows.

"Oyy Adidas! Magandang tanghali!"

I just rolled my eyes, ofcourse that jerk again, it's Dustin. Ba't ko pa kasi 'to naging kagrupo, anghirap hirap niyang pakisamahan. Pero, tanghali na nga ba talaga?

Tumingin ako sa wallclock, it was 9:12 in the morning, medyo tanghali na rin pala talaga. Umupo ako sa tabi nina Frisha at Vivian, katapat si Dustin. We we're all sitting in the tiles in an indian sit.

"Kumusta tulog natin adidas, nakita mo ba'ko sa panaginip mo?" Siraulo talaga 'to, hindi ako kinilig kundi mas lalo lang akong nainis. Simula nung araw na sumali siya at nabuo na ang Otso de bobo panay stress at sakit na ng ulo ang dinudulot niya sa'kin. Ni ayaw niya akong tantanan sa pangungulit, ayaw niya ba ng ibang target? Andami kaya sa school na pwede niyang paglabasan ng kaechosan at katripan niya sa buhay.

"Yieeee"

At ayan nanaman po ang Frishantal na nakilala kong magaling mang asar at aba, sumunod pa ang iba. Ehh ano naman kung crush ako ng Dustpan na 'yan? wala akong pake at alam kong pinagtritripan lang niya'ko.

"Shall we start?" sabi ko nalang. Hindi ako nagreact dahil alam kong mas tutuksuhin nila ako.

Kinuha na nila yung iba't ibang gamit na kaylangan namin at nagsimula na.

While I was cutting, i can feel in my perhipical view some one is watching me and i was rigth, it's Dustin.

"Gunting"

I rolled my eyes "'di pa'ko tapos"

"sungit mo talaga ehh no?" he said "nanghihiram lang ng gunting, pwede namang sabihin mo nalang na hindi ka pa tapos nang hindi umiirap" sunod pa niya

Tama siya, pero kasi nakikita ko palang siya naiinis na'ko. Now i feel awkward kasi busy na ang lahat sa kanikanilang mga ginagawa. Si Dustin lang pala ang hindi kasi walang gunting, kawawa ang pandakot.

"Bilis" demanding din ehh. Nang matapos na ay binigay ko na sa kanya.

Malapit ng matapos ang project namin nang inaya kami ni mama na maglunch. Sabay sabay kaming nagsalosalo sa mesa kasama si mamam siyempre. Ang awkward parin talaga, kanina pa kami walang imikan. Tumingin ako kay Frisha na nasa tabi ko. Alam kong madaldal siya pero alam ko ring tahimik na ang bibig niya kapag kumakain na. Nilingon ko din si mommy na nasa tabi ko rin, tahimik din ehh. Ewan ko kung bakit ayoko ng na-aawkward. Dumako ang tingin ko kay Dustin. Maingay siya kapag ngumunguya.

I quickly looked at my plate and pretend eating when he turned my gaze on me. Nang medyo tumagal ay tumingin uli ako sakanya na tahimik na kumakain. I observed him as he eats. This man is so eww, i don't like him. Hindi umaalis ang mga mata ko sakanya habang kumakain din ako.

Nagulat ako nang mapansin niya uli ako but this time he caught me already, magpapanggap pa ba'ko?

He raised his eyebrows questioning. I give him the disgusted look and rolled my eyes. Totoo naman ah, he's so gross and disgusting.