მაგრამ ანტონმა უფრო დაატანა ძალა ლილის და ადგომის, ან მისი მოშორების უფლება არ მისცა, უფრო დააწვა და მიუახლოვდა
-სად გარბიხარ პატარავვ? ნუთუ არ გინდა ჩემთან სიახლოვე?!_დაიწყო ნაზად ანტონმა_ვერ გამექცევი, ვერა გესმისს?!
-გამიშვიიი!!!_საწყალი ხმით ყვიროდა ლილი და თან, ისეთ ტკივილს განიცდიდა, რომ ენით აღუწერელს_გამიშვი!! თორემმ ამას ინანე.._არ დაასრულებინა ლაპარაკი ანტონმა, ეგრევე პირზე მიადო თითი და ნაზად გადაატარა, მის მარწყვივით ტუჩებს
-მაგიჟებ ლილიი!! მაგიჟებ!! გესმისს! მინდა ეს სისხლისფერი ტუჩები მე მეხებიდეს!მაგიჟებ და მინდა, რომ შენით გათენდეს ყოველი დღე, მინდა ჩემი ბავშვების დედა მხოლოდ შენ გერქვას, მინდა შენსს სხეულს მხოლოდ მე ვხედავდე და ვეხებიდე, გესმისს ლილი!!_ანტონმა გიჟივით დაიწყო ოცნებების ჩამოთვლა და ლილის უფრო და უფრო უჭერდა ხელსს, ამ დროს კი ტკივილისგან ლილის მხოლოდ ორი ასო_აჰ_ამოხდა ბაგიდან და თვალბი სამარადისოდ დახუჭა, ანტონი გაგიჟდა ამის დანახვაზე და ბოლოს როცა მიხვდა,რომ ხელებზე ისე ძლიე უჭერდა, სისხლმა ფუნქციონირება შეაჩერა და ხელები გაუშავდა და ლილის გათიშვა იმიტომ მოხვდა, რომ სხეულზე სიმძიმით ეწვა და ლილის ფილტვებმა საკმარისი ჟანგბადი ვეღარ მიიღებს ამიტომ გონება დაკარგა გოგონამ, ანტონი წამოვარდა ფეხზე და ლილის მოსულიერება სცადა, ანტონის ადგომისას გოგონას ფილტვებთან ჟანგბადმა მიაღწია და უცებ ამოისუნთქა
-ლილი!!!ლილი!! როგორრ ხარრ!! ლილიი!! გესმისს ჩემიი!!_უყვიროდაა შეშინებული ანტონი ლილის,მაგრამ არ იცოდა, რომ ლილის მისი არ ესმოდა და ამჯერად გონება, სისუსტის გამო დაკარგა. ანტონი ისე შეშინდა, ეგრევე გოგონა მანქანაში ჩააჯინა და მთელი სისწრაფით ისევ ქალაქისკენ წავიდა. შუაღამე იყო როცა ქალაქში ჩავიდნენ, ისევ იგივე გაჩერებასთან მიიყვანა ანტონმა უგონო ლილი, სკამზე დააწვინა და იქედან გაუჩინარდა. გათენდა დილა, სიცივისგან გაყინულ და მოკუზულ ლილის კი,ყველა გარშემო ედგნენ და უყურებნენ, თუ რატომ იყო, ულამაზესი გოგონა ავტობუსის გაჩერებასთან სკამზე წამოწოლილი და გათიშული
-რა ხდება? რა მჭირს?_იკითხა სუსტი ხმით გოგონამ
-შვილო, აქ რა გინდა, ამ სიცივეში სახლი არ გაქვს?_ჰკითხა მოხუცმა ქალმა ლილის და გულიანად შეათვალიერა
-იქნება და ავტობუსის ლოდინში ჩაეძინა?_გამოთქვა მეორე ვარაუდი, ამჯერად მოხუცმა კაცმა
-მოდი წამოდგომაში დაგეხმარები_უთხრა ლილის უცნობმა ბიჭმა და დასახმარებლად გაიწია, მაგრამ ლილიმ შეაჩერა
-მადლობა, ჩემით ავდგები და წავალ, თქვენ კი დაიშალეთ, არაფერი არ მჭირს!_დაიწყო ნაზად გოგონამ და ფეხზე წამოდგა_ მადლობა ყურადღებისთვის, ეს თქვა წონასწორობა ვეღარ დაიკავა და ძირში უნდა წაქცეულიყო, მაგრამ ბიჭმა დაიჭირა
-ძალიან სუსტადაა საავადმყოფოში უნდა წავიყვანოთ_თქვა ბიჭმა
-მართალი ხარ შვილო, წადი წაიყვანე და სანამ გონს არ მოვა და არ გაიხსენებს სად ცხოვრობს, იქამდე არ დატოვო მარტო!_უთხრა მოხუცმა ქალმა. ირგვლივ ყველა დაიფანტა, ბიჭმა ლილი საავადმყოფოში წაიყვანა და პალატაში მოათავსა,შემდეგ გვერდით მიუჯდა და მის გაღვიძებას დაელოდა. ლილის დიდი ხანი არც ძინებია, მალევე მოვიდა გონს და ტელეფონი ითხოვა
-აჰა აიღე_ნაზად უთხრა ბიჭმა და ტელეფონი გაუწოდა
-მადლობა, მაგრმა შენ ვინ ხარ? იქნებ ამიხსნა_ჩაეკითხა ლილი უცნობ ბიჭს და თან დახედა ტელეფონს, რომელზეც 71გამოტოვებული ზარი იყო შემოსული
-მე ლუცი ვარ, ქუჩაში გნახეთ და როცა გაითიშე, საავადმყოფოში მოგიყვანე
-ხო ეგ მახსოვს,მე ლილი ვარ! მაპატიე, რომ აქ ამდენი ხანი ჩემს გამო იყავი, შეგიძლია წახვიდე_ნაზად უთხრა ლილიმ ლუცის
-არა, ჯერ ანალიზების პასუხებს გავიგებთ, ვნახოთ როგორ გრძნობ თავს, შემდეგ თანხა გადავიხადოთ და სახლამდე მიგიყვან, სადმე კიდე რომ არ წამოწვე_იხურმა ბიჭმა და ამ ხუმრობაზე ორივე გულიანად ახარხარდა_ხო მართლა, ხელებზე რა გჭირს?რატომ გაქვს დალურჯებული?_ლილიმ თავის დალურჯებულ ხელებს დახედა და მაშინვე გაახსენდა გაიძვერა ანტონი და გუშინდელი საღამო, მაგრმა ამის თქმას არავისთვის აპირებდა, ამიტომ ოსტატირად მოატყუა ლუცი, ხელებზე დალურჯება მხოლოდ იმიტომ ჰქონდა რომ კარადა დაეცა,ლუციმაც დაიჯერა ეს; შემდეგ კი ლამაზად განაგრძეს საუბარი და დიდხანსს ჭიკჭიკებდნენ სხვადასხვა თემებზე. ბოლოს პალატაში ექიმი შემოვიდა და აცნობა, რომ ლილის ამბავი კარგად იყო, მაგრამ ლუცი გარეთ უნდა გაყოლოდა ექიმს, რათა წამლების მოტანა ეთხოვა; ლუციმაც დატოვა პალატა და ექიმთან ერთად გარეთ გავიდა, რა დროსაც მძიმე ამბის მოსმენა მოუწია
-არ ვიცი პაციენტის ვინ ბრძანდებით ყმაწვილო,მაგრამ მას მძიმე დაავადება აქვს და სასწრაფო მკურნალობას ითხოვს,გთხოვთ სასწრაფოდ დაუკავშირდეთ მის ნათესავებს და აცნობოთ, არც თუ ისე სასიხარულო ამბავი!
-კი მაგრამ ექიმო, რასჭირს?_ჩაეკითხა შეშინებული ლუცი ექიმსს
-ენცეპალიტის ლითარგიქა
-უკაცრავადდ?! მაგრამ რაა?!_გაურკვევლად წამოიძახა ბიჭმა_თუ შეიძლება გარკვევით ამიხსენით, რა არის ენეცაპილიტს ლიათგრქია?
-ეს არის ერთერთი უიშვიათესი დაავადება, რომელიც 1900 წლიდან მომდინარეობს და ამ დაავადებას თან სდევსს ჰალუცინაციები. ამ დაავადების მქონე ადამიანებს ხშირად ჰგონიათ რომ ვიღაცამათ ეხება, ან ებღაუჭება. გარკვეული პერიოდის შემდეგ, ეს ჰალუცინაციები ქრება და ამას ქცევითი პრობლემები მოსდევს, მაგრამ ამ დაავადებით დაავადებულების უმეტესი ნაწილი, ჰალუცინაციების პერიოდს ვერ ლახავს და სამწუხაროდ თავს იკლავს
-ექიმო მგონი სწორედ მიგიხვით, რომ მას ჰალუცინაციები დაეწყება და თუ ეს ვერ გადალახა, თავს მოიკლავს?_შიშით ჰკითხა ექიმსს ბიჭმა
-დიახ, სწორედ გამოგეთ,ამიტომ გთხოვთ, პაციენტი არ დატოვოთ მარტო და არმიცეთ უფლება, რომ თავს რამე დაუშაოს და შეეცადეთ რომ, რაც შეიძლება მალე გააგებინოთ ეს ყველაფერი თავის ნათესავებს!
-მადლობა ექიმო აუცილებლად გავაგებინებ ეხლავე ყველას!_უთხრა აღებლებულმა ბიჭმა და პალატაში შებრუნდა, რა დროსაც პალატაში კივილის ხმა გაისმა...
YOU ARE READING
Is love real? დასრულებული✔️
Romanceეს ამბავი ერთ უბრალო გოგონაზეა. გოგონაზე, რომელიც დაქალს დახმარებას გაუწევს ეს გადაწყვეტილება კი მის ცხოვრებაში გადამწყვეტი ნაბიჯი აღმოჩნდება. ნახეთ როგორ აღმოჩნდება ის დიდი დაავადების წინაშე, როგორ იპოვის დაკარგულ სიყვარულს, რომელსაც ის საქართველოდ...