24.ANLAT BANA

79 9 2
                                    

Gülümsemekle yetindim ne diyeceğimi bilemedim çünkü o da bana gülümseyip ayağa kalkıp yerine oturdu. Garsona el işareti yapınca yemek servisi başlamıştı. Bizim için de yeni bir hayat...

Çatalımla yemeğimi sadece karıştırıyordum. Bir çok duyguyu şuan yaşıyordum. Heyecan o kadar heyecanlıydım ki çünkü eskiden hiç tanımadığım bir insanla evlilik yaşamıştım ama flört olarak kimse olmamıştı hayatımda Baran bir çok bakımdan ilk olacaktı.
Korkuyordum her şey bu gece bu kadar güzel başlamışken sonunda kötü biterse ve ben onu kaybedersem.
Mutluydum çünkü sevilmek dünyanın en güzel şeyiydi.
Korkum mutluluğumun önüne geçmemeliydi. Düşüncelerimle boğuşurken Zeynep diyen Baran'a döndüm

- Efendim

- Dalgınsın ve yemek yemiyorsun bir sorun mu var ?

- Yok hayır bir sorun yok sadece düşünüyordum.

- Neyi lütfen olumsuz bir şey düşünme her şey ikimizin için çok güzel olacak korkularını anlıyorum ama ben öyle birisi değilim ve seni asla üzmem.

- Beni en çok düşündüren ailen dul bir kadını gelinleri olarak isterler mi ?

- Bu sorun olmayacak hatta bak babaannem Serkan'ın sözünden beri dua ediyor senin ve benim için hatta dur arayıp ona haber verelim

- Dur yapma utanırım arama sakın !

- Bir şey olmaz alış hem ben gizli kapaklı işler sevmem Zeynep ☺️

Arama desem de dinletememiştim.

- Ninem nasılsın sağlığın sıhhatin nasıl ?
...

- Ben de iyiyim hem de çok iyiyim

Sesi hoparlöre vermişti.

- Hayırdır oğlum cennetten müjdeli haber mi aldın ne bu neşe ?

- Cennetimi aldım ninem..

- Ne cenneti ne alması hayırdır oğlum ?

- Hayır ninem hayır duaların kabul oldu

- Ne dedin Allah'ıma çok şükür konuştun mu sonunda. Az daha konuşmasan ben konuşacaktım Zeynep kızımla bizim oğlan aşkından divane oldu diye.
Eee nasıl Zeynep kızım

- İyi nine oda duyuyor seni yanımda

- Nasılsın kızım ?

Çekinerek iyiyim babaanne sen nasılsın dedim.

- Çok şükür şu andan daha iyi olamazdım herhalde. Allah'ıma çok şükür dualarım kabul oldu kızım. Rabbim sizi hiç ayırmasın inşallah

Baran'a bakıp amin dedim oda amin dedi.

- Neyse ben sizi fazla meşgul etmeyeyim konuşacaklarınız vardır. Yarın beni ara oğlum ikinizide öpüyorum Allah'a emanet olun deyip kapattı telefonu.

Şu an kızardığımın farkındaydım vücudumda ateş gibi yanıyordu. Çok utanmıştım

- Baran sen ne yaptın ayıp oldu yani çok utandım ben.

- Utanma Zeynep bilsin herkes ben ne zamandır bu anı bekliyorum bunu bana çok görme dedi.

- Tamam ama bir daha böyle pat diye arama ne konuşacağımı bilemedim utanmaktan ve heyecandan.

Olur dedi. Daha fazla yemek yiyemiyorduk zaten pekte bir şey yediğimiz söylenemez ikimizin de. Tatlılarımızı da yedikten sonra kalkalım mı deyince yüzü asılır gibi oldu. Kafa sallayıp ayağa kalkıp yanıma geldi. Bende kalkınca çiçeklerimi de alıp yanyana salondan çıktık. Arabaların yanına gelince

YARALI YÜREĞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin