1

757 26 19
                                    

-Alena! Bana ayıcıklı yorgan geldi değişelim mi?

      Kaan'a elimdeki kalpli yorganı gösterdim.

-Benimde elimde bu var.

      Gamze'yle beraber kıkırdamaya başladık. Kaan'da hayal kırıklığıyla elindeki yorganda bakıyordu. Gamze'ye de Winx'li vermişlerdi.

       Fırtına hala dinmemişti hatta daha da şiddetlenmişti ve biz okulda uyuyacaktık. Birisi sıranın oturma bölümünde, diğeri de masa bölümünde yatacaktı. Biz Gamze'yle yan yana oturuyorduk. Arkamızda da tek başına Kaan oturuyordu.

-Off canım sıkıldı benim gidip biraz sınıftakilerle konuşacağım.

      Gamze kalkıp en önde oturup konuşan Sude, Özgü, Ayşegül, Zeynep ve Almira'nın yanına gitti. Gider gitmez sohbete kaynamıştı. O sırada bende anlık bir kararla kalkıp yanlarına gittim. Eski halime dönmek istiyordum. En azından okuldan çıkana kadar bunu yapabilirdim. Yanlarına geldiğimde hepsi şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

-Devam edin.

Özgü;
-Oha! Bu konuşabiliyormuş!

Sude;
-Öyle demesene mal kaçıracaksın kızı.

Ayşegül;
-Sen bakma bu salağa biz alıştık bunun mallıklarına.

Özgü;
-Ne dedim lan ben?

Ayşegül;
-Bak hala konuşuyor!

     Konuşmaları samimi gelmişti ve kendimi çok iyi hissetmiştim. Hemen normale dönmüş, kar fırtınası hakkında konuşmaya dönmüşlerdi. Hatta arada bende fikirlerimi belirtmiştim. Çok iyi gelmişti. Konular konuları açtı ve biz gece üçe kadar sohbet ettik. Sonra bastıran uykuyla yattık.

...

-Alena! Alena uyan! Gamze uyanmıyor!

-Sakin ol Kaan, uykusu derin onun biliyorsun.

     Gözlerimi açıp yerimden doğruldum. Tam o anda kendimi Kaan'ın kollarında buldum. Bir anda içimde tuhaf bir his oluşmuştu. Kalbim olduğundan hızlı atıyordu. Ne oluyordu bana?

     Kaan beni bıraktı ve Gamze bana azla duymak isteyemeyeceğim bir şey söyledi.

-Kanka, bir katil var! Okulda bir katıl var! Tarık koridorda ölü bir şekilde bulunmuş. Kafasından darbe almış.

    Kelimeler zihnimde bir zincir kurmuş beynimi sıkıyorlardı. Korkum bana zarar vermesi değildi. Asıl korktuğum şey Gamze ya da Kaan'a bir şey olmasıydı. Onlar benim hayatıma renk veren tek şeylerdi.

-O zaman neden çıkartmıyorlar bizi buradan? Okulda bir katil varsa burda kalmamız çok tehlikeli!

-Okulun kapısı içeriye çökmüş ve fırtınadan dolayı hiç bir iletişimi cihazı çekmiyor.

     Gamze yerine bana cevap veren Şevval'di. Kaan'ın karşı sırasında oturuyordu.

-Kapıyı kırsınlar o zaman.

-Bunu denemediler mi sanıyorsun? Kapıya kar doluştuğu için kapı açılmıyor.

      Tam bir soru daha soracaktım ki Kaan ağzıma bir şey tıktı. Bu bir hamburgerdi.

-Kahvaltı olarak bunu dağıttılar. Bu da senin payın.

       Hamburgeri Kaan'ın elinden aldım ve yemeye başladım. Dün akşamda yemek yememiştim. Bir cömertlik yapıp yemeğimi hala aç olduğunu söyleyen Özgü'ye vermiştim ama sonradan ben acıkmıştım.

       Yemekten sonra Kızlar yanımıza geldiler.

Almira:
-Bence gidip müdüre falan soralım hayatımız söz konusu sonuçta.

Zeynep:
-İyi de müdüre soru sormak için gelen bir sürü öğrenci vardır sonuçta. Hangi birinin sorusunu cevaplasın.

Sude:
-Böyle mal gibi oturacak mıyız? Bir şeyler yapalım.

Özgü:
-Hortlak haklı. Bence katili bulmaya çalışalım.

Sude:
-Onu kastetmemiştim mal. Koca okulda katili nasıl bulacağız? Dedektif miyiz biz?

Özgü:
-Bence bulabiliriz. Herkese olay saatinde ne yaptıklarını soralım.

Sude:
-Olay saatini nerden biliyorsun?

Özgü:
-Bilmiyorum ki.

Sude:
-Mal!

-Tatlı atışmanıza daha sonra mı devam etseniz acaba? Bence ilk önce güvenliğimizi nasıl sağlayacağımızı düşünelim. Kimse tek başına hareket etmesin. Gece sınıftan kimse çıkmasın. Çok acil bir durum varsa birisini uyandırıp onunla gidin. Ve katili bulma konusuna katılıyorum. Cinayet yerlerinde bir kanıt arayabiliriz.

Sude:
-Hiç mi normal yok bu sınıfta amına  koyayım!

     Yoğun bir ısrarın ardından söylediklerimi kabul ettirmeyi başarmıştım. Özgü ve Sude'yle kanka olan Rümeysa'da kulak misafiri olup bizim cinayet grubuna dahil olmuştu.

KATİL KİM?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin