𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.

21. Bölüm.

•-•

"Ne yapmayı planlıyorsun?"

"Hiçbir şey."

"Ne yani sadece oturup izleyecekmisin?"

"Evet! Bunda ne var?"

"Tanıdığım kişi gibi davranmıyorsun. Bir sorun var!"

"Beni tanıdığını düşündüren şey tam olarak ne?" Hafifçe sırıttım.

"Bu sırıtış hiç hoşuma gitmedi." Derin bir nefes aldım.

"Yapacaklarımı öğrenmek istemezsin."

"Ne yapacaksın? Bu kimsenin hoşuna gitmeyecek değilmi?"

"Gitmeyecek. Hatta benden nefret bile edecekler."

"Bu hiç hoşuma gitmedi."

"Yardım edecekmisin?"

"Seni ne zaman yarı yolda bıraktım?" Acı bir gülümseme yüzüme yayıldı. İşte şimdi her şey birbirine girecekti.

"Merak ettiğim bir konu var." Devam etmesini bekledim. Yüzüme çarpan rüzgar saçlarımı uçuşturuyordu. Küçücük gözüken şehrin manzarasını izliyordum.

"Neden Hachi denen herifi öldürdüğünü kimseye söylemedin?"

"Söyleseydim hiç hoş şeyler olmazdı."

"Tsume çetesinin bölük liderleri hiçmi şüphelenmedi?"

"Şüphelenler oldu. Bir kanıtta ulaşsalardı şüphelenmeye devam ederlerdi."

"Ne yapmaya çalışıyorsun Akina?" Canice sırıttım.

"Aileme bulaşan herkesi tek tek ortadan kaldırmayı."

"Bunun sonucunda aileni kaybedeceksin?"

"Bir şeyleri göze alacaksın ki, kimseye zarar gelmesin."

"Bu çok büyük bir fedakârlık. Biliyorsun değilmi?"

"Biliyorum Yuu, biliyorum..."

•-•

Geldiğim yere kısa bir göz attım. Burası Hanma ve South'un buluşacağı mekandı. Göze çarpmayan, sıradan bir yer tercih etmişlerdi. Kapşonumu sıkıca kavradım.

Hanma ve South birlikte içeri girip, iki kişilik bir masaya oturmuşlardı. Çıkıştan uzaktı. Önümden geçen garsonu durdurup, eline verdiğim mektubu, onlara götürmesini istedim.

O sırada ben çoktan kafeden çıkmış, sırıtarak ormandaki evime gidiyordum. Omzuma konan elle, arkamı döndüm. Benden bir, iki santim uzun bir kızdı.

"Sen Akina Baji olmalısın."

"Oysam ne olmuş?"