𝑰𝒕'𝒔 𝒔𝒂𝒅 𝒃𝒖𝒕 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒆 ~ Tokyo Revengers.

25. Bölüm.

•-•

Dün akşam oldukça güzel geçmişti. Hiç bu kadar eğlenmemiştim. Çocukluğumu ilk defa yaşıyordum. 8 yaşında olgunlaşmak zorunda kalan ben, ilk defa gerçekten bebek gibi davranmıştım.

Yatağımdan doğrulup, ev terliklerimi ayağıma geçirdim. Salona indiğimde herkesin bir yerde sızıp kaldığını gördüm. Aşırı komik bir manzara vardı şu an.

Abim, Kozi Kozi'ni ağzına ayaklarını sokmuş, Kozi Kozi ise bacaklarını abimin beline sarmış vaziyette ikili koltukta yatıyordu. Chifuyu hemen ikili koltuğun önünde saçma bir pozisyonda uyuyordu. Sanırım koltuktan düşmüştü.

Koko ve Inui puflardan birinde sarılarak uyuyorlardı. Mitsuya insancıl bir şekilde bir köşeye çekilmiş yatıyordu. Draken, Mikey'in gazabına uğramış gibi gözüküyordu çünkü Mikey, Draken'nin üstüne yatıyordu.

Gülücük ve Hiddet diğer pufta gayet insancıl bir şekilde sarılımış uyuyorlardı. Reiji ve Akira ikilisi soğuk zeminde sızmışlardı. Manyak dörtlü ortalıkta gözükmüyordu. Izana büyük bir ihtimal tavrından ödün vermeyip, yukardaki odalardan birine girip uyumuştur. Takemichi kıytı bir köşeye çekilmiş, cenin pozisyonunda yatıyordu. Bu nasıl bir ortam lan!

"Benim doğum günümde, benden çok siz eğlendiniz yemin ediyorum!" Mutfağa geçip, bu ayıları doyurmak için kahvaltı hazırlamaya başldım.

Türkiye'de 5 yılla kadar yaşadığım için türk kahvaltı kültürüne oldukça hakimdim. Gerçekten yemekleri efsane ötesiydi. Evde Türkiye'den getirdiğim çokça malzeme mevcuttu. Onları kullanarak mükemmel bir sofra kurmuştum.

Sucuklu yumurta, menemen, patetes kızartması, hamur kızartması, pankek, krep ve her çeşitten börek yapmıştım. Kurduğum sofraya gururla baktım. Bende Japon olan bir Türk sayılırdım. Hâttâ direk olarak Türktüm.

"Kahvaltı hazır! Gelmeyen bu mükemmel yemeklerden yiyemez!" Bir dakika! Evde ekmek yoktu.

"Reiji!" Öyle bir bağırmıştım ki, uyuyan herkes yerinden sıçramıştı.

"Noldu ya!?"

"Git 15 tane ekmek al!" Anca yeterdi bunlara.

"Niye ben?" Çünkü çok piçlik yaptın.

"Keyfim ve kâhyası senin gitmeni istiyor!" Reiji yattığı yerden kalkıp, uzunca gerindi. Baygın bakışlarıyla elimdeki parayı alıp, dışarı çıkmıştı. Umarım ayıcıklı pijamaları ile çıktığının farkındadır.

"O az önce ayıcıklı pijamaları ile dışarı mı çıktı?" Kafamı olumlu bir şekilde salladım.

"Yeni uyandığında oldukça dalgın ve dikkatsiz olur." Bu zaman dilimi onu kullanmanın en kolay yoluydu. Çok sorgulamaz, dediğin her şeyi yapardı. Bu yüzden Reiji'yi ekmek almaya yollamıştım çünkü diğerleri götlerini kaldırmazlardı.

"Mutfağa bir adım attanı görürsem çok kötü olur!" Mutfaktan çok güzel yemek kokuları geliyordu ve bu güzel kokular bizimkileri yavaş yavaş kendine getiriyordu. Ekmekler gelmeden olmazdı.

Bir süre sonra Reiji elindeki ekmek poşetleriyle gelmişti. Hâlâ ayıcıklı pijamaları ile dışarı çıktığının farkında değildi.