Murat Boz x Burak Özçivit (aesthetic bi aşk hikayesi)

Part-4 /Birlikte?/

Murat kapı çalma seslerine uyanmıştı, kendisine gelmesi biraz zor olduysa da ayağa kalkıp kapıyı açtı, Burak elinde bi bebekle duruyordu?
Murat'ın aklından "Kız arkadaşı mı vardı"diye geçirirken bebeğin bir yerden tanıdık olduğunu farketti? ..Berkcan?
...
Burak yorgun görünüyordu, Murat ise şaşkın bir şekilde Burak'ın kucağındaki bebeğe bakıyordu, tam olarak nasıl hissetmesi konuşunda emin değildi.

Murat Burak'ın yüzüne baktı ne oluyor dercesine.
Burak "Murat içeriye girebilir miyim? Olaylar biraz karmaşık ama her şeyi anlatacağım"dedi, yorgunluğu sesinden belli oluyordu.
"Tabiikide, buyur"deyip içeriyi işaret etti Murat.
Burak'ın oturması için sandalyeyi çekti, ikisi de oturdular ve Burak arada kollarındaki bebeğe bakarak başladı anlatmaya.
...
Burak anlatmayı bitirdikten sonra gözlerini kapayıp derin bir nefes çekti, o sırada gözlerinden şaşkınlık içinde yaş gelen Murat'ı farketti
"Murat? Murat! Her şey yolunda mı?"dedi Burak endişeli bir ses tonuyla. "Neler oluyor böyle.."diye geçirdi içinden Burak, harbiden neler oluyordu böyle...
"Ah, evet sadecene.. ikisi de yakın arkadaşımdı ve ben..ben sadecene böyle beklemiyordum"dedi Murat kendine gelerek, biraz yalan söylemiyor da değildi.. Hadiseyle yaşanmışlıklar vardı.
"Peki ya Berkcana ne olucak?"dedi Murat
"Hadise bıraktığı notta Berkcan'a bakmamı istemişti.. Daha önce hiç bebek bakmadım ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..."
Birkaç saniyelik bi sessizlik oluşmuştu
-"Murat.."
+"Efendim?"
-"Murat ben yeğenimi kimseye veremem.. o bana kardeşimi hatırlatıyor... ona bakmama yardımcı olabilir misin?"
+"Tabiikide"
+"İnanıyorum.. üstesinden beraber gelebiliriz..!!"
İkisi de sarıldılar
Sonuçta 'Arkadaşlar' böyle günler için vardır.

İkisi hatta Berkcan da dahil üçü de yorgundu, hemde çok.
O gün ikisi de işlerinden izin almaya karar verdiler

Murat Burak biraz dinlensin diye Berkcan'ı kendi odasında tutmayı teklif etti, Berkcan bir gün Burak'ta bir gün Murat'ta kalacaktı.
Burak teklifi kabul etti, Murat'a yeniden teşekkür edip birbirlerine numaralarını verdiler, sonra da Burak kendi apartmanına geçti.
Burak'ın Murat hakkındaki düşünceleri tamamen değişmişti? En azından bir arkadaş edinmişti kendine, aslına bakarsa Murat'la tanıştığı için mutluydu.

Yatağına geçip derin mi derin bir uykuya koyuldu Burak.
Murat daha önce bir bebekle ilgilenmemişti, yinede yardım etmek istemişti Burak'a.

Loş bi ışık açtı, Berkcan sessiz, sakin bi bebekti, pek ağlamıyordu. Berkcanı güvenli bir yere yatırdı, rahat olduğundan ve ışığın direk gözüne girmediğinden emin olup yastığa koydu kafasını.

Aklı binlerce soruyla doluydu.
En yakın arkadaşı ve onla takıntılı eşi Yunanistan'a kaçmışlardı.
Neden? Her şeyi geride bırakmak bu kadar mı kolaydı?
Hiç düşünmemişler miydi? Bu kararı nasıl vermiştiler?
...
Murat'ı uyku tutmamıştı, uzun süre düşündükten sonra Can'ı aramaya karar verdi, kalbi çok hızlı atıyordu.
Dürüst olmak gerekirse pek bi umudu yoktu ama çalıyordu numara.

Can aramayı açtı.
"Alo, Murat? Bak vakti geldiğinde her şeyi anlatacağım, lütfen benle bir daha iletişime geçmeye çalışma" Murat daha bişey diyemeden kapanmıştı arama.
Murat "Ne oluyor gerçekten ne oluyor her şey çok karışık"diye geçirdi aklından, üzgündü, özellikle Can'ın dedikleri kırmıştı onu, Can onun çocukluk arkadaşıydı.

Murat yana döndü ve uyuyan Berkcan'ı gördü, onun için çok üzülüyordu daha yeni doğmuştu hem.
Bir süre daha düşünceler içinde kaybolduktan sonra uyku ağır bastı Murat'a. Gözlerini kapadı, hava aydınlıktı ama izini vardı sonuçta, dinlenebildiği kadar dinlenecekti.

En yakın arkadaşının onla takıntılı eşi birkaç gün önce kafede tanıştığı karizmatik gencin kardeşiydi?